Qarabağım-həsrətindən yandı bağrım... Çadırlarda qalan qaçqın, məlul-məlul nə baxırsan? Yoxdur qəlbən rahatlığın... alovlanıb hey yanırsan... Deyirsənmi kaş olaydı, başı qarlı yaylaqlarım. Ürəyimə can verəydi sərin sulu bulaqlarım! Köç edəydik Kəlbəcərə...obamızda yaşayaydıq. Kəndimizin

Dr. Müşfiq Borçalıya = Eşitdim haqqımda kitab yazırsan, Allah kömək olsun, ay Mədəd oğlu! Yoluna-izinə kəhkəşan kimi, Yaşıl işıq salsın, ay Mədəd oğlu! Mən sənə nə deyim, bilirsən-təpə, Sahibi daimi olanda dönüb dağ olur... Səhrada kök atan tənha ağacın, Bağbanı olarsa bağlı bağ olur. Şöhrət

Səadət NUR (Səadət NOVRUZQIZI) qədim Borçalı mahalının Başkeçid rayonundakı Şindilər kəndində anadan olub. Uzun müddət texniki peşə məktəbində çalışıb. Hazırda Bakıda yaşayıb-yaradır. "Məni şeirimdən soruş" və "Payız çiçəyi" adlı iki kitab müəllifidir. ma¬halının uca dağlar qoy¬nun¬da yer¬¬lə¬şən

BORÇALI Aranlı-dağlısan, gözəl məkansan, Yurdumsan-yuvamsan, canımda cansan. Tanrımızdan bizə bir ərməğansan, Adındır qədimdən Ulu Borçalı! Qarayazı, Sarvan, Bolnis Başkeçid, Buna dünya-aləm olubdu şahid. Hamsı əhdə sadiq, hamsı mərd-igid, Sinəsi ərənlə dolu Borçalı! Sevən çox aşığı, sevən çox

(Qurban Təbiətoğlunun son vaxtlar qələmə aldığı duzlu-məzəli satirik şeirlərdən bəzi nümunələri oxucularımıza təqdim edirik) ŞAXTA BABAYA AÇIQ MƏKTUB !!! Şaxta Baba, bəri başdan bilginən: Çoxa tamarzıyıq, aza keçmişik... Qar Qızı gətirib “əritmə” burda, Bizdə qış qurtarıb, “yaza” keçmişik...

TƏZƏDƏN DOĞULDUM Uşaqkən quranı tutdum əlimdə, Anladım həyatın mənasını mən. Rəbbimin adını tutdum dilimdə, Duydum saflıq, paklıq dünyasını mən. Duyğularım məni çəkib apardı, Bakıdan Məşədə, Məşəddən Quma. Qurbanı olduğum məsum ruhların, Yanında yetişdim, arzuya, kama. Bağlı

Yoxluğun bizi sarsıtdı. Səni itirən gün Alvan tufan qopardı, Sərtçalanın-Muğanlının qosqosa daşları, qayaları, quşötürməz dərələri donub qalmışdı. Yekəoruclunun yan-yörəsində Söz, ocağının dörəsində Saz susmuşdu. İllər öncə yoxluq qorxusunu Sumqayıtdan götürüb doğma Muğanlıya gətirəndə də, yolüstü

GEDİRƏM MƏN YENİ İLİMƏ DOĞRU... Mən köhnə dərdimlə, köhnə qəmimlə, Gedirəm mən yeni ilimə doğru. Əyilən qəddimlə, sınan qəlbimlə, Gedirəm mən yeni ilimə doğru. Nə bir yenilik var, nə sevinc, fərəh, Vaxt - zaman məhduddur, ömürsə gödək. Üz tutub yaradan Tanrıya bir tək, Gedirəm mən yeni

Qarabağ savaşında ermənilərə qənim kəsilmiş, onların ölüm kabusuna çevrilmiş cəsur snayper qız Rəhilə Orucovanın əziz xatirəsinə ithaf edirəm. O qız çox qəribəydi. Batalyona gələndən bəri onun kiminləsə kəlmə kəsdiyini görən olmamışdı. Xaraktercə ciddi, iti baxışlı, qəmgin, qısa saçlı, orta

Hava bürosu Şuşaya qar yağacaq, Ağdama yağış, bu gün. Xocalıda borandı, Odana yığış, bu gün. Xankəndində sıcaqdı, Ağdərə çən duman. Füzulidə sulu qar, Yağır verməyir aman. Kəlbəcərin yolunu, Tar tutubdu, gedən yox. Gedib qalanlara da Bir köməklik edən yox. İşıqlının döşünə, Yaman dolu düşübdü,

Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargah rəisinin müavini - Döyüş Hazırlığı və Hərbi Təhsil Baş İdarəsinin rəisi, General-leytenant Nizam Ramazan oğlu Osmanov Yağı düşmən torpağımda, İyrənclərin caynağında, Tapdaqdadır namus-arım, Əmr et mənə, generalım!

Sahib İlyas oğlu Ömərov 1960-cı il iyun ayının 14-də Qərbi Azərbaycanın itirilmiş torpaqlarından olan, rəsmi şəkildə Ermənistan Respublikasının ərazi vahidinə qatılan Kalinino rayonundakı Qızıldaş kəndində anadan olub. Həmin kənddəki səkkizillik məktəbində, daha sonra isə həmin rayonun Evli kənd

Adilə Nəzərin təmiz, ülvi və ilahi düşüncələrlə, bəşəri hisslərlə yazılan, yurdsevərlik duyğuları, sonsuz məhəbbətlə tərənnüm olunan şeirlərindən oxucu, sözün həqiqi mənasında böyük mənəvi zövq alır. Şeirlər səni elə bil ki, ağuşuna alır, doğma Vətənə sevgi, ilahi məhəbbət barədə gözəl duyğular

OLACAQSAN Gözümün önündə tamam özgə, yad, Qəlbimin içində sən olacaqsan. Üzümdə təbəssüm, içimdə fəryad, Ağaran saçımda dən olacaqsan. Bu həsrət, intizar məni yaxacaq, Gözüm hey arxanca sənin baxacaq, Bəlkə də, dözməyib sellər axacaq, Gözümdən hey axan nəm olacaqsan. Qorxma, kimsələr

DƏYİŞ MƏNİMÇÜN Düzə, həqiqətə heç kim inanmır, Allah, bu ürəyi dəyiş mənimçün. Ürəyim saflığa, sevgiyə yanır, Allah, bu ürəyi dəyiş mənimçün. Ağlımı, ruhumu yerində saxla, Başımı, qolumu yerində saxla. Közümü, odumu yerində saxla, Allah, bu ürəyi dəyiş mənimçün Bir az biganə et, bir az qəddar

ÖLÜM UCUZLAŞIB YAMAN Dünyanın qanunu sərtdi, Əlli, altmış, ömür bitdi, Döndü xatirəyə, getdi, Ölüm ucuzlaşıb yaman. * * * Ömür əzrayıla küskün, Dün yaşayan yoxdu bu gün, Əbədi torpağa sürgün, Ölüm ucuzlaşıb yaman. * * * Dərd- sər qəlbi döyə- döyə, Taleh-qismət deyə-deyə, Axı,neyçün, axı, niyə?

Mövlud Süleymаnlı 1943-cü il mаrt аyının 18-də Ermənistan SSR-nin Kаlininо rаyоnunun Qızıl Şəfəq kəndində (keçmiş аdı "Cücəkənd") dоğulmuşdur. Аtаsı Süleymаn Məhəmməd оğlu 1942-ci ilin ахırlаrındа İkinci dünya müharibəsinə getmiş, 1945-ci ilin аprel аyının 23-də Berlin uğrundа döyüşlərdə həlаk

Niye sen oldun. Qaranliq gecenin ulduzu ,ayi, Seherine doqan gunesi Buludlardan yaqan yaqisi, Soyuqlu saxtasi niye sen oldun. Sevdi belke saxtali qarda Canini isiden yari olarsan. Sevdi gozlerinden suzulen yasi, Ellerinle silen sultani olarsan. İndi qaranliq gecede xeyallariyla Danisir

Bu ağır xəbər elə gözlənilməz oldu ki, özümü tamam itirdim. Əvvəlcə, nə edəcəyimi qərarlaşdıra bilmədim. Anamın ölüm ayağında olması başımda ildırım kimi çaxdı. Kənddəkilərin qarasınca gileyləndim. Niyə bu xəbəri mənə bir az ertədən çatdırmayıblar? - deyə onları qınadım. Bu haqda fikirləşmək, artıq

(Hekayə) Kəndimizin başından bir çay axırdı. Elə indi də axır. Qarayar çayı. Uşaqlıq xatirələrimin sevgisi, beşiyi Qarayar çayı. Yayda dili, topuğu quruyar, sahilləri bir- birinə əl uzadardı. Sıza- sıza, korun- korun axıb gedərdi. Yazda heç üzünü görmə. Kükrəyər, sir- sifətini dəyişdirərdi.