Bu məkan nə gözəldi,ətraf nə işıqlıdı,bu səslər necə həzindi,rahatlayıcıdı.Bu torpaq nə yumşaqdı, necə çəkicidi, necə istidi.Baş qoyub dincəldiyim,ətrindən bihuş olduğum sinə necə həlimdi,nə mehribandı.Göylərdə sayrışanlar necə parlaqdı, rəngi necə gözəldi.Mən hardayam, bu gözəlliyin adı

Müsabiqə üçün Sonsuz bibim üçün Mavi gözlü qadının Üzü çilik-çilik. Qarıyıb güzgüsü. Kimsə bilməz nə çəkir güzgüsü hər dəfə mavi gözlü qadını görəndə. Hər gecə qollarını Qucaqlayıb yatır üzü uşaq şəkillərinə sarı.

“ZİRVƏ” Informasiya Mərkəzi Zim. Az saytının yaranmasının iki illiyi münasibəti ilə keçirilən yeni yaradıcılıq müsabiqəsinin “Ən yaxşı şeir” nominasiyasına göndərilir. Qafarova Vəfa Mürsəl qızı (Vəfa Mürsəlqızı) Sumqayıt şəhərində anadan olmuşdur. 2014-cü ilin Prezident təqaüdçüsüdür. GÖDƏKCƏ

"ZİRVƏ" İnformasiya Mərkəzi - ZiM.Az saytının yaranmasının 2 ilinin tamam olması münasibətiylə keçirilən yeni yaradıcılıq müsabiqəsinin “ƏN YAXŞI ŞEİR” nominasiyasına göndərilir Hüseynbəyli Faiq Bilal oğlu 1983-cü ildə anadan olub. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. Yaradıcılığına görə

MÜSABİQƏ ÜÇÜN: Mən özüm də bilmirəm, neyçün, nədən? Gecələr yuxuma gəlirsən hərdən. İllerdir men uzaq düşmüşem senden, Hicranım, hesretim, ay Qarayazım. * * * Qədim parçasısan sen bu Vetenin, Sanki bir cennetdir çölün, çemenin, Düz bes il qoynunda yaşadım senin, Xeyrim, bereketim, ay Qarayazım. *

Heç vaxt “son”ları sevməmişəm. Hər zaman bu “son”lara birmənalı sonsuz nifrət etmişəm. Çünki düşünürəm ki, əlimizdən nələrisə alır. Bəlkə də, daha yaxşısı olacaq, amma qəbul etmək çətin gəlir. Əslində nəyinsə bitməsi son demək deyil. Bu son dediyimiz anları sonsuzluğa çevirən bir qüvvə istəyirəm.

ŞƏHİDLƏRƏ AĞLAMAYIN (şeir) Vətəni ana bildilər, Ölümü şərəf seçdilər Bayrağına büründülər, Şəhidlərə ağlamayın Layla ilə böyüdülər , Ağı deyib oxşamayın Vətən marşını sevdilər, Şəhidlərə ağlamayın Ölməz diriykən cəsədi , Adına yazdı tarixi Ruhu dolaşır vətəni , Şəhidlərə

Kənd güllə səsinə alışmışdı.Düşmənlə sərhəd olan kiçik kəndin sakinləri öz-ata baba yurdlarında azərbaycam əsgərinə güvənərək sakit firavan yaşayırdılar.Lazım gəldikdə özləridə əsgərlərlə bərabər yurdlarını namərd gülləsindən qoruyurdular.Lakin xain xislətli düşmən çox zaman atəşkəsi pozur qurban

Köhnə binanın qaranlıq giriş hissəsindən nəfəsi kəsən kəsif iy gəlirdi.Binanın həyətindən yerdə görünən siqaret tullantılarını üçüncü mərtəbəyə qədər kötüyünə qədər çəkilmiş hald a görmək olurdu.Nəm və mədə bulandıran köhnə binanın cansıxıcı iysinə siqaret iysi də qarışaraq insanı boğulma həddinə

Mikayıl əslən Kəlbəcərdən idi. Ancaq Bərdədə ailə həyatı qurduğundan rayonun Qaradəmirçi kəndində traktorçu işləyirdi. Kəlbəcərin “qara xəbər”ini eşidəndə, o, qohum-əqrabasından xəbər tutmaq üçün oraya getməyi qərara aldı. Amma o, Kəlbəcərə çatmamış, yarıyolda ermənilər tərəfindən əsir götürüldü.

Cavidan (Orxan Sadəddin oğlu Əfəndiyev) 7 şeir kitabı, 1 sözlərinə bəstələnmiş mahnılardan ibarət diskin müəllifidir. Sözlərinə mahnılar bəstələnmiş, mahnıları dəfələrlə müsabiqələrdə qalib olmuşdur. Mahnıları dəfələrlə “V&V Company”tərəfindən keçirilən “İlin mahnısı” nominasiyası üzrə qalib

ŞƏHİDLƏR Canını can üstə fəda edərkən, Cənnət qapılarını açdı şəhidlər. Düşmən gülləsinə sinə gərərək, Özünü odlara yaxdı şəhidlər! Dilində duası, əlində silah, Əzmlə döyüşdü bizim şəhidlər. Hər ana dilindən çıxdı böyük ah, Silinməz iz qoydu qəlbdə şəhidlər. Qış günü o, soyuq səngər

(Borçalı elinin görkəmli alimi professor Camal Mustafayevə həsr edirəm.) Rəssam, heyrətə sal bütün aləmi, O dalğın gözləri əbədiləşdir ! O gözlər müdriklik məbədi kimi Sokratın bizimlə görüş yeridir. “Filosof gözləri” tablosu yarat, Orda fikirlərin görüm rəngini. Açılsın gözlərim önündə

Uşaq vaxtı həmişə istəmişəm ki, qara plaşlı, qara şlyapalı, əlində sehrli çubuq olan bir sehrbazla qarşılaşım ( deyirlər ki, sehrbaz möcüzələr törədir) və ondan üç şey istəyim. Birincisi budur ki, elə eləsin, bütün silahlar yer üzündən yox olsun. Çünki uşaqlar və göyərçinlər silah səsindən qorxur.

Seyraqif Coculu ANA DİLİM, ŞİRİN DİLİM İçimizdə dərd yaşayır, Zaman-zaman çözəmmirik. Parçalayır içimizi, Ağrısına dözəmmirik. Nə imkan var əlimizdə, Nə bu dərdə çarası var. Qəlbimizdə sızıldayan, Turan adlı yarası var. Sinəmizdə qövr eyləyir, Min ildirki yaralanıb. Çox tökülüb qadaş qanı,

Dünyamalı Ali oğlu Məmmədov 1979-cu ildə qədim Borçalı mahalının aran bölgəsində - Bolus (indiki Bolnisi) rayonundakı Faxralı kəndində anadan olub. 2000-ci ildə BDU-nun mexanika-riyaziyat fakültəsini bitirib. Ailəlidir. Profesional fotoqraf kimi tanınır. Biz də Dünyamalı Faxralıya uğurlar arzulayır

Hər bir insanın həyatında bir an olur... o bir anın içində insan böyüyür, qocalır hətta ölür... O anda sanki zaman donur, həyat dayanır, yer kürəsi artıq fırlanmır. Hər kəsin həyatında olur o an, yuxudan ayıldığı, xəyallardan oyandığı, göylərdən yerə çırpıldığı, sərt şilləni yediyi, qaranlıq

Zəngli saatın çalmasından həmən sonra qalxmışdı ayağa, paltaryuyanı qoşdu. Çaydanı qazın üstünə qoydu. Eyvandakı balaca dibçəklərini suladı. Demək olar ki, hər gün gördüyü işləri əl alışqanlığı ilə təkrar etdi. Bəzən gözlənilməz əlavələr olurdu. Məsələn qızı qəbiz olmuşdu neçə gün idi. Yazıq körpə

“Qonşuluqda yaşlı bir kişi vardı... dünyanın hər üzünü görmüşdü. Uşaqlıqda ata məhəbbətindən məhrum olmuş, gənc yaşında - Cahan savaşında sağlamlığını, daha doğrusu, gözünün birini itirmişdi. Baxışlarına bir nisgil, bir kədər çökmüşdü elə bil. Söhbətə başlarkən, sinəsindən bir ah qopardı, o ahın

Vüsalı ilk dəfə birinci kursun ilk dərs günündə Tibb Universitetinin qarşısında görmüşdüm. Yanımda yenicə tanış olduğum qrup yoldaşlarım vardı. Vüsalın Universitet həyətinə ilk girişi yadımdadı. Ayağını çəkə-çəkə, yaxasının düyməsini yoxlaya-yoxlaya gəlirdi. Məndən fərqli olaraq çəlimsiz idi.