Sənin olsun Yarı ömrüm puça gedib, Qoy qalanı sənin olsun. O xoş günlər heçə gedib, Qoy qalanı sənin olsun. Bundan sonra düşünməki, Fərid məni xatırlayar, Əllərini qoşa açıb, Sevdasıyla qucağlayar. Həyatını mənsiz yaşa, Bütün zaman sənin olsun. Qapanıram öz dünyama, Bu dünyasa sənin olsun. Dedin

Bir həftə olardı ki, onu palataya götürmüşdülər. Hospitala gətirilməsi isə on gün olardı. Vəziyyəti ağır olduğu üçün dörd gün reanimasiyada qalmışdı. Sağalmasına kimsənin ümidi yoxdu. Hətta, həkimlər də onun əməliyyatdan sağ çıxmasına əmin deyildilər. Çünki onun bədəni güllə və qəlpələrdən

Müsabiqə üçün Səxavət Azəroğlu (Ociyev) Ə.Nəvai adına Səmərqənd Dövlət Universitetinin professoru, Özbəkistan Respublikası Turan Elmlər Akademiyasının Akademiki, saxi.bobo@mail.ru Ana torpaq Səninçün darıxdım, ey ana torpaq, Səndən uzağlara getməsəm belə. Şəhərdə yaşamaq olsa da asan,

Təranə Kommuna qızı Cəbiyeva 1988-1994-cü illərdə Bakı Dövlət Universitetinin kitabxanaçılıq fakültəsində, 1999-2000-ci illərdə Azərbaycan Respublikası Pedaqoji Kadrların İxtisasının Artırılması və Yenidən Hazırlanması Baş İnstitutunda tarix fənni üzrə təhsil alıb. “Bülbülə İmamzadə ziyarətgahı”

Müsabiqə üçün Əzizağa Elsevər (azizaghaalekberov @yahoo.com ) Fərid babasıyla Şəhidlər xiyabanından qayıtdıqdan sonra arxası üstə divana uzandı. Əllərini bir-birinə keçirib, yastıq kimi başının altına qoydu.

Daşdəmir dördüncü dərəcəli dəli idi. Dərbənd dəlixanasında dəlilərə dərs deyirdi. Dərbənddə dəlilərlə dolanmırdı deyə, doxsan doqquzun dekabrın dördündə doğma diyarı Dəllərə döndü. Daşdəmirin dədəsi Davud dayı Daşdəmirə dedi: -Daşdəmir dur danaları, düyələri dağa dırmaşdır, dolaşsınlar. Daşdəmir də

Əzizağa Elsevər azizaghaalekberov@yahoo.com Düz üç gün idi ki, yurdda rahatlıq pozulmuşdu. Düz üç gün idi ki, ananın göz yaşları qurumurdu. Övladları dil tapa bilmir, inad atını minib hərəsi bir tərəfə çapırdı. Öyüd-nəsihət də kar etmir, öz təsirini itirib boş baş ağrısına çevrilirdi. Axı,

Abbas həyəcan və qorxu içərisində meşəyə doğru qaçmaqda idi. Beynindəki fikirlər artıq bir-birinə qa¬rışmışdı. Azadlığa qovuşmaq arzusu ona bütün əzablarını unutdurmuşdu. Əsirlik paltarını tulladıqdan sonra ya¬şamağa olan inam hissi artmış, addımlarını daha cəsarətlə atmağa başlamışdı. O, dəmir

Gül Açım Mən Də... Göy başım üstə bir mavi çətir, Yerlərə baxıram min rəngə çalır. Bürüyüb dünyanı neçə min ətir Adamın huşunu başından alır. BORÇALI Görürəm azı da, çoxu da hərdən, Duyuram varı da, yoxu da hərdən. Gedirəm, gəlirəm yuxuda hərdən Borçalıdan düşür yolum, Borçalı Mənimdi qəlbimdən

Müsabiqə üçün Lavrenti Çiçinadze Lavrenti Çiçinadze 1906-çı ildə Gürcüstanın Zestafoni rayonundakı Sakara kəndində anadan olub. 1930-cu ildə Tbilisi Dövlət Universitetinin pedaqoji fakültəsini bitirib. 1937-1941-çi illərdə “Oktyabryatcı” jurnalının redaktoru, 1965-67-çi illərdə isə Uşaq Kitabı

Bu məkan nə gözəldi,ətraf nə işıqlıdı,bu səslər necə həzindi,rahatlayıcıdı.Bu torpaq nə yumşaqdı, necə çəkicidi, necə istidi.Baş qoyub dincəldiyim,ətrindən bihuş olduğum sinə necə həlimdi,nə mehribandı.Göylərdə sayrışanlar necə parlaqdı, rəngi necə gözəldi.Mən hardayam, bu gözəlliyin adı

Müsabiqə üçün Sonsuz bibim üçün Mavi gözlü qadının Üzü çilik-çilik. Qarıyıb güzgüsü. Kimsə bilməz nə çəkir güzgüsü hər dəfə mavi gözlü qadını görəndə. Hər gecə qollarını Qucaqlayıb yatır üzü uşaq şəkillərinə sarı.

“ZİRVƏ” Informasiya Mərkəzi Zim. Az saytının yaranmasının iki illiyi münasibəti ilə keçirilən yeni yaradıcılıq müsabiqəsinin “Ən yaxşı şeir” nominasiyasına göndərilir. Qafarova Vəfa Mürsəl qızı (Vəfa Mürsəlqızı) Sumqayıt şəhərində anadan olmuşdur. 2014-cü ilin Prezident təqaüdçüsüdür. GÖDƏKCƏ

"ZİRVƏ" İnformasiya Mərkəzi - ZiM.Az saytının yaranmasının 2 ilinin tamam olması münasibətiylə keçirilən yeni yaradıcılıq müsabiqəsinin “ƏN YAXŞI ŞEİR” nominasiyasına göndərilir Hüseynbəyli Faiq Bilal oğlu 1983-cü ildə anadan olub. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. Yaradıcılığına görə

MÜSABİQƏ ÜÇÜN: Mən özüm də bilmirəm, neyçün, nədən? Gecələr yuxuma gəlirsən hərdən. İllerdir men uzaq düşmüşem senden, Hicranım, hesretim, ay Qarayazım. * * * Qədim parçasısan sen bu Vetenin, Sanki bir cennetdir çölün, çemenin, Düz bes il qoynunda yaşadım senin, Xeyrim, bereketim, ay Qarayazım. *

Heç vaxt “son”ları sevməmişəm. Hər zaman bu “son”lara birmənalı sonsuz nifrət etmişəm. Çünki düşünürəm ki, əlimizdən nələrisə alır. Bəlkə də, daha yaxşısı olacaq, amma qəbul etmək çətin gəlir. Əslində nəyinsə bitməsi son demək deyil. Bu son dediyimiz anları sonsuzluğa çevirən bir qüvvə istəyirəm.

ŞƏHİDLƏRƏ AĞLAMAYIN (şeir) Vətəni ana bildilər, Ölümü şərəf seçdilər Bayrağına büründülər, Şəhidlərə ağlamayın Layla ilə böyüdülər , Ağı deyib oxşamayın Vətən marşını sevdilər, Şəhidlərə ağlamayın Ölməz diriykən cəsədi , Adına yazdı tarixi Ruhu dolaşır vətəni , Şəhidlərə

Kənd güllə səsinə alışmışdı.Düşmənlə sərhəd olan kiçik kəndin sakinləri öz-ata baba yurdlarında azərbaycam əsgərinə güvənərək sakit firavan yaşayırdılar.Lazım gəldikdə özləridə əsgərlərlə bərabər yurdlarını namərd gülləsindən qoruyurdular.Lakin xain xislətli düşmən çox zaman atəşkəsi pozur qurban

Köhnə binanın qaranlıq giriş hissəsindən nəfəsi kəsən kəsif iy gəlirdi.Binanın həyətindən yerdə görünən siqaret tullantılarını üçüncü mərtəbəyə qədər kötüyünə qədər çəkilmiş hald a görmək olurdu.Nəm və mədə bulandıran köhnə binanın cansıxıcı iysinə siqaret iysi də qarışaraq insanı boğulma həddinə

Mikayıl əslən Kəlbəcərdən idi. Ancaq Bərdədə ailə həyatı qurduğundan rayonun Qaradəmirçi kəndində traktorçu işləyirdi. Kəlbəcərin “qara xəbər”ini eşidəndə, o, qohum-əqrabasından xəbər tutmaq üçün oraya getməyi qərara aldı. Amma o, Kəlbəcərə çatmamış, yarıyolda ermənilər tərəfindən əsir götürüldü.