MÜSABİQƏ ÜÇÜN: Əməd kişi arıçı Əhməd olmamışdan qabaq Şofer Əhməd idi;kolxozun QAZ-53-nü sürürdü. Hadisələr başlayanda sahədən ot daşıyırdı.Qonşu kəndin erməniləri yolu kəsib maşını ot qarı- şıq yandirdilar.Əhməd kişi canını götürüb güclə qaçdı.Səhərisi ermenilər kəndə basqın etdilər. Kənd əhlindən

(Hekayə) IV Kərim dostları ilə dəniz kənarına gəlməyi-nə peşman olmuşdu. Etibarın bu dəstənin içində olması onu pəjmürdə edirdi. Dilinə içki dəyən kimi, gic-gic danışmağa başlayacaqdı. Kərim Eti¬barın xasiyyətinə əla bələd idi. Fikirli-fikirli də¬nizin köpüklənən dalğalarına tamaşa edirdi. Aqil

(Hekayə) I Kərim əlindəki siqareti zibil vedrəsinə atıb Hikmətə baxdı. Hirsli-hirsli əllərini ovuşduraraq dedi: – Elə bil işləri qurtarıb, başqa işləri yoxdur, Mirzə Cəlili asıb kəsirlər... Hikmət Kərimin hirsləndiyini görüb dedi: – Sən vecinə alma, gündəmdə qalmaq üçün bilmirlər ki, nə hoqqalar

LAYİHƏ OYUNU Dilbər işə gələndə yolda Elmin İnkişafı Fondunda işləyən keçmiş kurs yoldaşı Əliabbasa rast gəldi. Əliabbas Dilbəri görüb sevincək dedi: – Salam Dilbər, bizim Fondun elmi tədqi-qatların dəstəklənməsinə yönəlmiş birgə layihə-lərin qrantlar yolu ilə maliyyələşdirilməsi üçün “Elm-Təhsil

(2 Hekayə) Dionis əlində şərab dolu piyaləylə Mövsüm Xəlillinin yanında oturub təəccüblə ona baxan münsiflər heyətinin üzvlərinə gülümsədi. Kərim Yədullaoğlu da qaş-gözü ilə Dionisi Mövsüm Xəlilliyə göstərib kəkələyə-kəkələyə soruşdu: – Buu o Dioo-niis-dir? Mövsüm Xəlilli çiyinlərini çəkdi. Eldar

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycan Jurnalistlər İttifaqının «Qızıl Qələm» mükafatı laureatı, Rusiya Yazıçılar İttifaqının Q.R. Derjavin adına ordeni və M.A. Şoloxov adına beynəlxalq mükafatı laureatı, Rəsul Rza adına Ədəbiyyat Fondunun “Rəsul Rza” adına mükafatı laureatı, «Əriyən şam»

Onlar kiçik bir kənddə yaşayan sakit ailə idilər: ata, ana və dörd uşaq. Böyük övlad Əhməd on iki, ortancıl Orxan ilə Kənan dörd və altı, ailənin kiçiyi Sevinc isə hələ altı aylıq idi. Çox xoşbəxt olan bu ailənin atası Fərhad müəllimliklə məşğul olur, çətin də olsa, övladlarını qonşu kəndin kiçik

SƏDAQƏT Hekayə «Əzizim Səbinə! Bizi bir aya yaxındır ki, Əfqanıstanın Cambul vilayətinin yanında olan hərbi hissəyə gətiriblər. Buraların çox maraqlı relyefi var. Boz, çılpaq dağlar, kəndlər çox primitivdir. Çox maraqlı deyimlər var. Kişilər uzun əbalı və başı çalmalı, qadınlar isə çadra altında,

...Nənəm atam öləndə deyirdi ki, atan cənnətə getdi...Sonra eyni sözü anam üçün də dedi. Lap sonra isə özü getdi. Qonşumuzda bir qoca qarı vardı. Kimsəsiz . Onun da arxasıyla eyni sözü dedilər. "Cənnətə getdi". Hamı elə cənnətə gedir. Hardadı sənin bu cənnətin? Haradı sənin bu cənnətin? Gedənlər

Aynur Nəbili - URUS DİLİ - Siravi əsgər Anar Süleymanzadə dəfələrlə kəşfiyyata getmişdi. Çox dəyərli məlumatlar da gətirmişdi. Amma bugünkü kəşfiyyat bir başqa cür idi; çox məsuliyyətli idi. Anar bu gun “dil” gətirməli idi. Həm də o, bu kəşfiyyata tək getmirdi. Onun yoldaşı bir urus idi. Üzünə

8-ci sinifdə oxuyanda artıq hiss etdim ki, Zozunu sevirəm. Ancaq Zozunun bundan xeberi yox idı,heç mene ehemiyyet bele vermirdi. Zozu günü-günden ete-qana dolurdu.,Sarı saçları vardı,ortadan ten ayırdığı ağ bantlı qoşa hörükleri onu daha da cazibedar gösterirdi.Belke de bu,mene ele gelirdi,eslinde

Mənim üçün sirri-xuda qalan suallardan biri də odur ki , intihar edən şəxslər, görəsən, ən iradəli adamlardır, yoxsa tam əksi? Fikirləşəndə hər iki ehtimalı doğru çıxarmaq olur. İnsan özü öz canına qəsd eləmək üçün yüksək iradəyə malik olmalıdır ki, bunu beyninə həzm elətdirə bilsin.Yaxud, əksinə,

Bir hekayədən daha artıq… Səhər ölmək istəyirəm Gecə ölsəm, bağışla Bilmirəm necə yaşadım Necə ölsəm, bağışla Ramiz Rövşən Yenə işdən yorğun gəldim evə. İlk işim qalstukdan qurtulmaq, ikinci isə köynəyin qol düymələri oldu. Divanda oturub gözlərimi yumdum. Bütün günün, bütün həftənin, bütün

Yenə gec gəlmişdi evə. Səhərin açılmağına bir az qalır, hava da yavaş-yavaş işıqlanmağa doğru gedirdi. Qapının taqqıltısına həmişəki kimi Gülər yenə də oyandı. Onsuzda gec gedirdi yuxuya. Hər dəfəsində də onun gəlişinə oyanırdı ki, uşaqların da oyanmaması üçün nələrsə etsin. -yenə içmisən hə? Heç

“Xəyanət” (novella) Telefonun zəng səsinə oyandım.Tural idi-uşaqlıq dostum.Demək olar ki,hər gün məni o oyadırdı yuxudan.Çarpayıda gözlərimi ovuşdura-ovuşdura yadıma düşdü ki,bu gün birlikdə kitab yarmarkasına gedəcəkdik.Saat 10-da başlamalı idi.Telefon

2008-ci ilin iyul ayının isti günlərindən biri idi. İstanbulun “Aksaray” avtovağzalının qabağında Tbilisiyə gedən avtobusu gözləyirdim. Bilet dünəndən sifariş edilmişdi. Avtobus axşam saat 7. 00-da yola düşməli idi. Ancaq əmim oğlu, orada yaşayan iş adamı Nevzat bəy öz maşını ilə günortadan məni

Esmira Şükürova Bir stəkan qatıq Hekayə Bir gün qonşu Sapıtel Məmməd kişinin arvadı Əsnayəni doqqazın ağzından səsləyib dışarı çıxmasını xahiş etdi. Əsnayə səs eşidib, tələsik qapıya çıxdı və Sarıteli görcək onu içəri dəvət etdi: - Ay qız, Sarıtel, qapıda niyə dayanmısam, bəri keçsənə! - Sağ ol,

Qarabağ savaşında ermənilərə qənim kəsilmiş, onların ölüm kabusuna çevrilmiş cəsur snayper qız Rəhilə Orucovanın əziz xatirəsinə ithaf edirəm. O qız çox qəribəydi. Batalyona gələndən bəri onun kiminləsə kəlmə kəsdiyini görən olmamışdı. Xaraktercə ciddi, iti baxışlı, qəmgin, qısa saçlı, orta

Bu ağır xəbər elə gözlənilməz oldu ki, özümü tamam itirdim. Əvvəlcə, nə edəcəyimi qərarlaşdıra bilmədim. Anamın ölüm ayağında olması başımda ildırım kimi çaxdı. Kənddəkilərin qarasınca gileyləndim. Niyə bu xəbəri mənə bir az ertədən çatdırmayıblar? - deyə onları qınadım. Bu haqda fikirləşmək, artıq

(Hekayə) Kəndimizin başından bir çay axırdı. Elə indi də axır. Qarayar çayı. Uşaqlıq xatirələrimin sevgisi, beşiyi Qarayar çayı. Yayda dili, topuğu quruyar, sahilləri bir- birinə əl uzadardı. Sıza- sıza, korun- korun axıb gedərdi. Yazda heç üzünü görmə. Kükrəyər, sir- sifətini dəyişdirərdi.