Şəhla RAMAZANQIZI (Qafarova Şəhla Ramazan qızı) 1989-cu il noyabr ayının 11-də İsmayıllı rayonunun Diyallı kəndində musiqiçi ailəsində anadan olub. 1996-2007-ci illərdə Diyallı kənd orta məktəbində, 2008-2012-ci illərdə Bakı Slavyan Universitetinin Xarici dili və ədəbiyyatı fakültəsində bakalavr

Nailə MİRZƏYEVA, AzTU-nun müəllimi, filologiya elmləri namizədi. Azərbaycan Texniki Universitetinin Şəhid məzunlarına ithaf olunur -Hə, gedirikmi? Yığışmısanmı? -Yox, incimə. Mən, deyəsən, qalası oldum. -Nə üçün? Axı, günlərdir ki, hazırlaşırıq. Kişi kimi söz danışmışıq. Bəs

Ədəbiyyat, mənəviyyat, söz sahəsinə qulluq etdiyimdənmi, nədənmi, bayramlarda, tarixi günlərdə ölkə mətbuatında tanıdığım, dostluq etdiyim və bəzən imza tanışlığım olan şəxslərin müraciətləri ilə üzləşirəm: “Bizə yazı göndərin ”,” Filan bayram üçün materialınız olacaqmı?”, “Köşələriniz maraqlıdır,

- Söhbətə hardan başlayaq? - İndidən. Hərdən adamlar söhbətin səmtini dəyişib ya keçmişdən, ya da gələcəkdən salır. Bəs indi, indi necə olsun? Mən yaşadığım zamanı bütün ruhumla hiss etmək, barmaqlarımla vaxta toxunmaq, əqrəblərin ucunda doğulan saniyələri salamlamaq, axıb gedən suya, ağacdan

Səxavət Tağlar- Əməkdar müəllim, yazıçı-publisist Pedaqoji İnstitutun IV kursunda oxuyurduq. Tələbəlik həyatının qayğılı günlərini yaşayırdıq. Mart ayı idi. Qrup rəhbəri, sevimli müəllimimiz Mirələm Vəliyev deyəndə ki, uşaqlar yaz kanikulundan sonra məktəblərə praktikaya gedəcəyik. Hamı

Bir həftə olardı ki, onu palataya götürmüşdülər. Hospitala gətirilməsi isə on gün olardı. Vəziyyəti ağır olduğu üçün dörd gün reanimasiyada qalmışdı. Sağalmasına kimsənin ümidi yoxdu. Hətta, həkimlər də onun əməliyyatdan sağ çıxmasına əmin deyildilər. Çünki onun bədəni güllə və qəlpələrdən

Sabir Sadaxlı (Sabir İdris oğlu Mahmudov) O gecə gözümə yuxu getmədi. Səbrsizliklə səhəri gözləyirdim. Axşamdan hər şey hazır idi-bağ qayçısı, atamın ucu əyri peyvənd bıçağı, budaqları aşağı əymək üçün qarmq. Bağın hansı tərəfindən başlayacağımı da əvvəlcədən götür-qoy eləmişdim. Dəmir yol tərəf

Nailə MİRZƏYEVA, AzTU-nun müəllimi, filologiya elmləri namizədi. Yuxudan gecəyarı ayıldı. İlk işi mətbəxə keçib su içmək oldu həmişəki kimi. Əvvəllər bu iş 12-dən keçmirdi. Artıq illər idi bu adətlə gedirdi. Amma gecəyarı yuxudan ayılması son aylar başlamışdı. Arvadı ikinci uşağa hamilə

Müsabiqə üçün Əzizağa Elsevər (azizaghaalekberov @yahoo.com ) Fərid babasıyla Şəhidlər xiyabanından qayıtdıqdan sonra arxası üstə divana uzandı. Əllərini bir-birinə keçirib, yastıq kimi başının altına qoydu.

Dostlarımdan biri fotomu çəkdi. Fotoya baxdığımda bu şeiri yazdım. Bu oğlanın içində Bu oğlanın içində, Hava var, su var! Kişilik, Mənlik, Və qürür var, Yaradan belə yaradıb, Bu var! Bu oğlanın içində, Dəniz var, Özü də, tərtəmiz var! Ləpələrinin dəliliyini- Sakitləşdirən dəniz var! Bu oğlanın

Daşdəmir dördüncü dərəcəli dəli idi. Dərbənd dəlixanasında dəlilərə dərs deyirdi. Dərbənddə dəlilərlə dolanmırdı deyə, doxsan doqquzun dekabrın dördündə doğma diyarı Dəllərə döndü. Daşdəmirin dədəsi Davud dayı Daşdəmirə dedi: -Daşdəmir dur danaları, düyələri dağa dırmaşdır, dolaşsınlar. Daşdəmir də

Əzizağa Elsevər azizaghaalekberov@yahoo.com Düz üç gün idi ki, yurdda rahatlıq pozulmuşdu. Düz üç gün idi ki, ananın göz yaşları qurumurdu. Övladları dil tapa bilmir, inad atını minib hərəsi bir tərəfə çapırdı. Öyüd-nəsihət də kar etmir, öz təsirini itirib boş baş ağrısına çevrilirdi. Axı,

Çantasını çiyninə aşırıb yola düşdü. Hətta tələsdiyindən bəzi lazımi yol əşyalarını götürə bilmədi. Yol boyu gah özünü qınadı, gah da sürücünü: “Niyə sürəti artırmır görəsən, elə bil kefə gedir, belə getsə vaxtında çata bilməyəcəyəm” düşünsə də tələskənliyinin mahiyyətinin anlamırdı. Amma

Abbas həyəcan və qorxu içərisində meşəyə doğru qaçmaqda idi. Beynindəki fikirlər artıq bir-birinə qa¬rışmışdı. Azadlığa qovuşmaq arzusu ona bütün əzablarını unutdurmuşdu. Əsirlik paltarını tulladıqdan sonra ya¬şamağa olan inam hissi artmış, addımlarını daha cəsarətlə atmağa başlamışdı. O, dəmir

Bütün dövrlərdə dünyanın keçmişi gələcək zamanla müqayisə edilib, o ki var şəninə təriflər yağdırılıb. İndi bizim bəyənmədiyimiz, içində yaşadığımız zamanəmizi də nə zamansa gələcək nəsillər öz dövrləri ilə müqayisə edib ya şirin-şirin tərifləyəcək. ya da ki yana-yana lənətləyəcək. Tarixən belə

Yan masada əyləşmiş İki nəfər yaxın rəfiqə ətirli kofeden dada-dada şirin-şirin söhbət edirdi. Rəfiqələrdən biri kiməsə etdiyi yaxşılıqdan bağrı dağlanmış kimi danışıb od püskürürdü. Onu sakit – sakit dinləyən digər qadın isə arada bir başını yelləyib, - Düz deyirsən, ay bacı, insanlar yaxşılığı

Kənd güllə səsinə alışmışdı.Düşmənlə sərhəd olan kiçik kəndin sakinləri öz-ata baba yurdlarında azərbaycam əsgərinə güvənərək sakit firavan yaşayırdılar.Lazım gəldikdə özləridə əsgərlərlə bərabər yurdlarını namərd gülləsindən qoruyurdular.Lakin xain xislətli düşmən çox zaman atəşkəsi pozur qurban

Köhnə binanın qaranlıq giriş hissəsindən nəfəsi kəsən kəsif iy gəlirdi.Binanın həyətindən yerdə görünən siqaret tullantılarını üçüncü mərtəbəyə qədər kötüyünə qədər çəkilmiş hald a görmək olurdu.Nəm və mədə bulandıran köhnə binanın cansıxıcı iysinə siqaret iysi də qarışaraq insanı boğulma həddinə

Mikayıl əslən Kəlbəcərdən idi. Ancaq Bərdədə ailə həyatı qurduğundan rayonun Qaradəmirçi kəndində traktorçu işləyirdi. Kəlbəcərin “qara xəbər”ini eşidəndə, o, qohum-əqrabasından xəbər tutmaq üçün oraya getməyi qərara aldı. Amma o, Kəlbəcərə çatmamış, yarıyolda ermənilər tərəfindən əsir götürüldü.

Uşaq vaxtı həmişə istəmişəm ki, qara plaşlı, qara şlyapalı, əlində sehrli çubuq olan bir sehrbazla qarşılaşım ( deyirlər ki, sehrbaz möcüzələr törədir) və ondan üç şey istəyim. Birincisi budur ki, elə eləsin, bütün silahlar yer üzündən yox olsun. Çünki uşaqlar və göyərçinlər silah səsindən qorxur.