GÜLZAR ŞƏRİFOVA: "ŞEİR ÖZÜ YAZILIR"

ŞEİR ÖZÜ YAZILIR

Bir axşam da şeir yazma,
Əziz dostum, deyirsən sən.
Fəqət yazmaq istəyirəm
Səhərimin eşqinə mən.

Bu günəşli ağ günlərə
De, yazmaya bilərəmmi?
Ellərimin sevincini
Mən duymasam gülərəmmi?

Yorulmadan yazıram mən,
Gecə keçir... Sökülür dan.
Çiçəklənən ilk bahartək
Gülür həyat, gülür insan.

Ağ günlərə şeir deyən
Biri mənim ürəyimdir.
Xoşbəxt olsun bütün dünya
Bu, arzumdur, diləyimdir.

Əziz dostum, ürəyimin
Hər xoş sözü yazılır ki,
Mən nə edim yazmasam da
Şeir özü yazılır ki.


ŞEİRİMİZİN TƏNTƏNƏSİ

Yer üzündən hökmdarlar köçüb getdi,
Əsrlərin ürəyində yaşadın sən.
Neçə qələm sahibinin izi itdi,
Sənin qəlbin ayrılmadı nəğmələrdən.
Bürüyərkən zülmət, üzərkən intizar,
İnsanlığın arzusunu, istəyini.
Həyat eşqi, saf məhəbbət, xoş xəyallar,
Düşündürdü ömrün boyu hər an səni.
Sən səadət arzuladın insanlara,
Hər sözündə xoş diləklər tutdu qərar.
Səadət üçün qılınc çəkdi zamanlara
Yaratdığın sədaqətli qəhrəmanlar.
İllər keçmiş, aylar ötmüş, yaşayırsan,
Yaşayırsan! Sənətkarın batmaz səsi,
Rustaveli vətənində hər bir zaman
Sənsən bizim şeirimizin təntənəsi!


ZiM.Az


.