RAMİLƏ ƏLİYEVA: "ADINI PIÇILDADIM..." Ədəbiyyat » Ədəbi tənqid 8 июля 2025 330 0 1 2 3 4 5 ADINI PIÇILDADIM...Adını pıçıldadım, hislərimin hakimi,Adını pıçıldadım hava kimi, su kimi,Ruhum sakitlik tapdı,cismim o an dincəldi...Sənin varlığın mənim ən böyük ilham yerim,Ən şirin möcüzəmdi....Adını pıçıldadım... dərdlərim uçdu sankiSimam nura boyandı.Səni hər an görməkçün həsrət dolu gözlərimYollarına boylandı...Adını pıçıldadım... sanki zirvələr aşdım,Dağların yamacında gədiklərdə dolaşdım.Adını pıçıldadım ...gördüm gülər üzünü,Şirin təbəssümünü, sevgi dolu sözünü-Duyduqca xoşbəxt oldum...Özümü xoşbəxt sandım...Bir çayın sahilində sənli-sənsiz günlərin xoş duyğusun yaşadım,Şirin xəyala daldım...Adını pıçıldadım... qəlbim yaman döyündüHəsrət, hicran, intizar sıralandı köksümdəKədər qapımı döydü...Adını pıçıldadım şeirim qol-qanad açdı,Dağların zirvəsindən səmalara ucalıb göylərə şəfəq saçdı.Adını pıçıldadım, sənsən doğmam, əzizim,Bir gün olmasam beləYenə də ruhumdasan, ay mənim canım-gözüm,Zirvəsi qarlı dağım,inləyən tütək səsim,Çağlayan eşq dənizim...RAMİLƏ ƏLİYEVAHər bir duyğulu şeir bir qəlbin pıçıltısını özündə ifadə edir. Bu pıçıltının duyğusuna varıb öz dəyərli fikirlərini bildirən Sakit bəyə, Sakit Məlikova öz təşəkkürümü bildirirəm. Onun bu şeir haqqında olan fikirlərini dəyərli oxucuların diqqətinə çatdırıram.********Şeir bir qəlbin duyğusu, bir ruhun çağırışı, bir hissin pıçıltısıdır...Ramilə Əliyevanın “Adını Pıçıldadım…” şeiri incə duyğularla hörülmüş, saf və səmimi bir sevgi poetikasının ifadəsidir.Şeirin mərkəzində dərin bir sevgi duyğusu dayanır. Bu sevgi həm ilahi, həm də insani səviyyədə qəbul oluna bilər. “Adını pıçıldadım…” ifadəsi sevginin səsə deyil, nəfəsə, ruha çevrilmiş halını göstərir. Bu da şeirə mistik və romantik bir çalar verir.Hər bəndin əvvəlində təkrar olunan “Adını pıçıldadım…” misrası şeirə ritmik axın, daxili musiqi və təsir gücü qatır. Bu təkrar həm fikri möhkəmləndirir, həm də oxucunu duyğuların axarı içində aparır.Bənzətmələr: “hava kimi, su kimi”, “zirvəsi qarlı dağım”, “çağlayan eşq dənizim” – sevginin təbiət ünsürləri ilə izahı, hisslərin gücünü artırır.Metaforalar: “şeirim qol-qanad açdı”, “ruhum sakitlik tapdı”, “kədər qapımı döydü” kimi ifadələr poetik dili gücləndirir.“Sənli-sənsiz günlər” ifadəsində duyğuların ziddiyyətli çalarları sezilir. Sevgi bir tərəfdən ilham verir, digər tərəfdən həsrət və kədər doğurur.Şeir oxucunu duyğusal gərginliklə aparır – əvvəlcə təskinlik, sonra coşqu, xəyallar, sonra həsrət və sonda yenidən sevginin ilahi ucalığına dönüş. Bu dalğavari duyğu keçidləri çox uğurlu qurulub.Ramilə xanımın bu şeiri sevginin həm pıçıltı, həm də hayqırtı ola biləcəyini poetik dillə izah edir. Hisslər səmimidir, sözlər ürəkdən gəlir və oxucuda eyni səmimiyyəti oyadır. Bu, bir qadının iç dünyasından, könlündə daşıdığı sevgidən doğan sözlərdir – nə gərəksiz bəzək, nə də süni təsvir yoxdur.Bu şeiri oxuyarkən insan sanki özü də adı pıçıldanan bir sevgi içində yaşamağa başlayır.Ramilə xanım…Şeirinizin hər misrasını pıçıltı ilə oxudum…Elə bil, ruhuma toxundunuz…“Adını pıçıldadım” – bu sadə, amma sirli başlanğıcürəyimin dərinliklərinə endi.Hər kəlmədə bir nəfəs vardı, bir sevda vardı…Çox xoşuma gəldiçünki o pıçıltıda bir ruhun səssiz harayı,bir qəlbin sevdalı döyüntüsü vardı.Təşəkkür edirəm,bu gözəlliyi bizə yaşatdığınız üçün…SAKİT MƏLİKOVZiM.Az. Muəllif huquqları qorunur. Məlumatdan istifadə etdikdə istinad mutləqdir.