Gürcüstanda yaşayan soy­daş­larımıza maddi və mənəvi yardım gös­tərmək məqsədilə görkəmli Azərbay­can ali­mi, məşhur dilçi, tanınmış türkoloq, zəh­mət­keş tədqiqatçı, Nyu-York Elmlər Akade­mi­yasının akademiki, uzun müddət Azər­bay­can Ali Hərbi Dənizçilik Məktə­bin­də "Dil­lər"

Hörmətli, dəyərli pedaqoji müəllim kollektivləri! Əziz və sevimli şagirdlər! Dünya düzəninin yenidən formalaşdığı bir dönəmdə mövcud olan millətlərin tərəqqisi - elmi nailiyyətlərin əldə edilməsi, hər bir millətin özünün kimliyinin, ana dilinin, tarixinin, mədəniyyətinin daha dərindən, daha geniş

Hörmətli, dəyərli pedaqoji müəllim kollektivləri! Əziz və sevimli şagirdlər! Dünya düzəninin yenidən formalaşdığı bir dönəmdə mövcud olan millətlərin tərəqqisi - elmi nailiyyətlərin əldə edilməsi, hər bir millətin özünün kimliyinin, ana dilinin, tarixinin, mədəniyyətinin daha dərindən, daha geniş

ÖZÜM GƏLMİŞƏM!.. Dahi alimimiz, el-oba ağsaqqalı, əzizimiz, Dədə Mədəd Çobanova həsr olunur. Üzündən öpdüyüm ay Dədə Mədəd, İndi baş daşından öpməyə gəldim. Adında həkk olub, şərəf, həm mədəd, Şərəfə səcdəyə, özüm gəlmişəm! Cismin torpaqdadır, ruhun bizimlə, İzinlə yoldayam, cəsur izimlə.

Təbii ki, ziyalı ailəsi olduğumuz üçün, demək olar ki, hələ uşaqlıqdan Gürcüstan, Borçalı əsilli bütün tanınmış alimlərimizi, şair və yazıçılarımızı tanıyırdım. Onların arasında Mədəd müəllimin xüsusi yeri var idi. Həqiqətən mənə xoşbəxtlik nəsib olub ki, mən Mədəd müəllimlə şəxsən tanış olmuşam,

Ulu Borçalımızın bərəkətli torpağında doğulub boya-başa çatan, sonra arzularının dalınca dünyanın müxtəlif yerlərində alim kimi, mühəndis kimi, iş adamı kimi fəaliyyətini davam etdirən çoxlu sayda dəyərli eloğllarımız var. Onlardan biri də öz insani keyfiyyətləri ilə, ağıl-düşüncəsi ilə, müdrik

KÖKLƏDİ KÖNÜL SAZINI Məni Mədəd müəllimlə şair dostum Nizami Paşa Saraclı tanış eləmişdi. Təbii ki, o vaxta qədər Mədəd müəllimi qiyabi tanıyırdım. Nizami qardaşımın Mədəd müəllimə sevgilərlə ithaf elədiyi bir şeirində belə bir bənd var: Yenə könül sazını köklədik “Ruhani”yə, Qanadlandı duyğular:

1978-1983-cü illərdə A.S.Puşkin adına Tbilisi Dövlət Peda-qoji İnstitutunda mənim sevimli müəllimim olmuş görkəmli dil-çi-alim, tanınmış türkoloq, filologiya elmləri doktoru, pro¬fes¬sor Mədəd Çobanovun ömür səhifəsinə nəzər yetirdikdə onun insani keyfiyyətlərini səciyyələndirən iki cəhəti xüsusilə

Bu sevincli-kədərli, gəlimli-gedimli fani dünyada, mən özümü bir xoşbəxt azərbaycanlı saya bilərəm кі, dünyanın dörd qitəsindəki ölkələri, keçmiş SSRİ dövlətinin 14 respublikasını, Odlar yurdumuzun bütün ərazisini və Borçalımızı əriş-arğac gəzmis bir qazaxlı-azərbaycanlıyam! Əlbəttə, indiki nəsilin

Qədim-qaya Azərbaycan torpağı- Borçalı eli. Şairlər diyarı, aşıqlar məkanı, tanınmış ziyalılar yetirən Ulu yurdumuzun bir parçası... Mən bu elə, bu torpağa, bu yerin insanlarına çox bağlı bir adamam. Çoxsaylı dostlarım var bu diyardan-özü də müxtəlif zümrənin insanlarından. Bəzən, məni elə

Professor Mədəd Çobanovun adı Azərbaycanın elm, mədəniyyət tarixində imzası keçən Borçalı alimləri içərisində ön sıralarda yer alır. Onun əsərlərində elmiliklə yanaşı duran özəl-üst cəhətlərdən biri də milli-ictimai mövqe, torpaq, yurd təəssübkeşliyidir. Mədəd Çobanov nədən yazırsa yazsın, orda bir

YADDAN ÇIXMAZ XATİRƏ Yaxşı yadımdadır 1987-ci ilin aprel ayının 27-də BDU-nun "Azərbaycan dili və ədəbiyyatı" fakültəsindən tələbə şair Yavər Həsən və mən, APİ-nin filologiya fakültəsinin şair tələbəsi Əlizamin Gürcüstan Respublikasının paytaxtı Tiflis şəhərində keçiriləcək Qafqaz tələbə şairlərin

Qədim Borçalı mahalının şöhrətli kişiləri, alimləri, aşıqları, ağsaqqalları həmişə mənim diqqətimi çəkib, bu qədim türk diyarına marağımı artırıb. Aşıq Hüseyn Saraclı, Aşıq Əmrah Gülməmmədov, Aşıq Kamandar, Xındı Məmməd, Dədə Camal, bu torpağın ziynəti olan İnsanlardan idilər. Bu nadir İnsanlar

Fərman Borçalı zəng edib dedi ki, əmin Mədəd müəllimin xatirəsinə həsr olunmuş kitab hazırlayırıq, onun haqqında xatirə yazmalarını nəzərdə tutduğumuz adamların siyahısında sənin də adın var, 15-20 cümləlik bir yazı yazıb göndər. Təbii ki, dünyasını dəyişmiş hər kəsin xatirəsi doğmaları və

Qarışıq dövrdə, çətin zamanda, Bir oğul doğuldu Darvaz elində. Bu millət qalanda ahda-amanda, Bir ana sevindi dua dilində. Xalq mədəd diləyir o vaxt Allahdan, Şeytandan, iblisdən xilas arayır. Köməyə yetişsin Ulu Yaradan, Hamıya köməyə bir O yarayır. Uşağın adını Mədəd qoydular, Dedilər: “Arzumuz

Böyük alim, gözəl, təvazökar insan, əvəzolunmaz müəllim, cəfakeş, yorulmaz elm tədqiqatçısı Mədəd Namaz oğlu Çobanov nəsillərə örnək bir ömür yaşamışdır. O, özünün ciddi elmi araşdırmaları sahəsində zəngin elmi-ədəbi irs yaratmışdır. Həmin elmi-ədəbi irs böyük alimin 80-dən artıq elmi-nəzəri

Ərazicə Vətənimizin, milliyətcə xalqımızın bir parçası və tərkib hissəsi olan qədim Borçalı mahalı hər zaman Azərbaycan mədəniyyətinə, ədəbiyyatına, incəsənətinə, ümumiyyətlə ictimai-siyasi mühitinə böyük töhfələr verən gözəl məkanlarımızdan biridir. Heç təsadüfi deyildir ki, bu bənzərsiz

UNUTSAQ, UNUDULARIQ!.. Tələbələr enerji saçan müəllimləri daha çox dinləmək istəyirlər. Mədəd müəllimin pedaqoji ustalığı imkan verirdi ki, qrupdakı hər bir tələbə özünü onun qarşısında şəxsiyyət kimi hiss etsin.Tələbənin şəxsiyyətinə önəm verildikcə, o, daha çox ona bəslənən etimadı doğrultmağa

MƏDƏD MÜƏLLİMİN MƏZARI ÖNÜNDƏ Görüşünə gəlmişəm, Əssalamun əleyküm! Mədəd müəllim, bu yazı, bu bir qədər, bu hökm! Dünya fani dünyadır, hər gələn qayıdacaq, Alimlər ölmür ancaq, alimlər yaşayacaq! Alimin bircə günü, qırx günlük ibadət, Budur haqqın buyruğu, budur əsl həqiqət!

1937-nin qara yelləri qapı-qapı, el-el gəzərkən, neçə-neçə işıqları söndürərkən qədim Borçalıda, ye­ni yaradılan Lüksemburq (Bol­nisi – 1930) rayonunun Darbaz kən­­dində bir işıq yandı. Namaz kişi­nin ocağında göz açan oğlana Mə­dəd adı verdilər. Hələ çətin dövr idi. Doğma­la­rın­dan başqa