Sevinc MƏMMƏDOVA AJB-nin üzvü, şair-publisist. SƏN MƏNİM ŞƏKLİMİ ÜRƏYİNƏ ÇƏK... Sən mənim şəklimi ürəyinə çək, Bəlkə uzaq ola qəm, ürəyindən. Gəzdir sinən altda, gəzdir tütyə tək Qoy səni qorusun dumandan, çəndən… Sən mənim şəklimi ürəyinə çək, Sevən ürəyinə lap yaxın olum, Sən orda boş yerə

Sevinc Həzrətqulu qızı Məmmədova - şairə-publisist, AJB-nın üzvü. 1965-ci ildə oktyabrın 27-də Quba şəhərində anadan olmuşdur. İxtisasca hüquqşünasdır. Uzun illərdir mətbuatda çalışır. Quba Radio Verilişləri redaksiyasında ədəbi işçi və diktor, rayonda nəşr olunan “Birlik-Edinstvo” qəzeti

AZƏRBAYCANIM Odundan od alan, od parçasıyam, Ucalan səsimsən Azərbaycanım! Fəxrim, iftixarım sevimli Vətən, Gecəm - gündüzümsən Azərbaycanım! Gur şəlalə axan, dağda qara bax, Yurduma göz dikən, olacaq dağ -dağ. Vuran ürəyindir bütöv Qarabağ, Əzəldən bizimsən Azərbaycanım! Füsünkar gözəllik

Gürcüstanda yaşayıb-yaradan istedadlı qələm dostlarımızdan biri də tanınmış yazıçı-jurnalist-tərcüməçi Əziz Dəlivəllidir. O, 1958-ci il oktyabrın 14-də Tiflisdə ziyalı ailəsində anadan olub. Orta və ali təhsilini rusca alsa da, əmək fəaliyyətinə Tiflisdə o dövrlər Azərbaycan dillində nəşr olunan

Saçları dən-dən oluruq, Ağlımızın başındaca. Yaman erkən qocalırıq, elə cocuq yaşındaca. Elə cocuq yaşındaca Qapımızı döyür kədər. Yaşayası döyülük ha, Bu dünyada dünya qədər. Bu dünyada dünya qədər, Ömür sürən təbiətdir. Ucalsa da,dağılsa da Susuz torpaq cana gəlməz. Göz yaşında boğulsa da,

Aynur Nəbili - URUS DİLİ - Siravi əsgər Anar Süleymanzadə dəfələrlə kəşfiyyata getmişdi. Çox dəyərli məlumatlar da gətirmişdi. Amma bugünkü kəşfiyyat bir başqa cür idi; çox məsuliyyətli idi. Anar bu gun “dil” gətirməli idi. Həm də o, bu kəşfiyyata tək getmirdi. Onun yoldaşı bir urus idi. Üzünə

"İnsanlar, Ürəyimə dəyməyin!.." Sədi Yaradanquluya xitabən. İstemirem azar-derdden danışım, Qəm-qüsseden alov alım alışım. Son zamanlar yaman kövrek olmuşam, Gelin menim ureyime deymeyin.

Çilənsin qəlbinə günəşin nuru, Alnın açıq olsun saf sudan duru, Həyatda əbədi yoldaşın olsun, İnsanlıq siması, insan qüruru. *** Məhəbbət saf olsun əzəldən gərək, Əhdi-peymanını danmasın ürək, Ey mənim həyata atılan dostum, Parlasın qəlbində sevgi günəş tək. *** Çılğın məhəbbəti səndən

BƏSİRƏT GÖZLƏRİN BAĞLANIBSA BİNADAN, NƏFSİN DOYMAYACAQ NƏ MEYDƏN, NƏ ZİNADAN. FƏQƏT, GÜN GƏLƏCƏK, ÇƏKƏCƏKSƏN KÖÇÜNÜ, QOYMAĞA MİZANA DE, NƏYİN VAR, EY NADAN?! ***** HAQQIN DƏRGAHINA GETSƏN BOŞ QABIN İLƏ , BAŞ - BAŞA QALARSAN ORDA ƏZABIN İLƏ . ÜZÜNDƏN QARANI, SAĞ İKƏN ,SAVABLA

Alışıb ürəyim, odda, dayanmaz, Ürəyi daş olsan heç od da yanmaz. O qədər dərd edib, qəm edib könül, Pərvanə də olsa o, odda yanmaz.

Tahirə İlyasqızı 1965-ci ildə qədim Başkeçiddə -indiki Gürcüstanın Dmanisi rayonunda anadan olub. Dmanisidəki 2-li Azərbaycan orta məktəbini bitirib. Subaydır. Şeirləri müxtəlif mətbuat orqanlarında və "Zirvə" Poeziya antologiyasında çap olunub. Aşağıda dəyərli oxucularımıza Tahirə xanımın bir

Surxay Hatəm Mövlamverdi, 1966-ci ildə Şamaxı şəhərində anadan olub. 1985-ci ildə Jurnalist Sənətkarlığı İnstitutunu, daha sonra isə 1990-ci ildə Bilik Cəmiyyəti Express Universitetini bitirmişdir. “Həsrətinlə oyanan nəğmələr” kitabının müəllifidir. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin

Məni o yar salıb dərdə Qəzəllərdə şeirlərdə Gül əkdiyi sətirlərdə İndi tikan bitir şair Onnan xəbər gətir şair Onun kimi biri gülsə Biri getsə biri gəlsə Yardan ötrü yeri gəlsə Qələmini itir şair Onnan xəbər gətir şair Şirin dili şirin sözü Hədsiz darıxmışam düzü Görən orda gülür üzü Danış

Çinarların düzülübdür, qatar-qatar yol boyunca, Bu Süleyman bulağıdır, saf suyundan iç doyunca. Girəcəkdə Şəhid oğlun heykəlləşib dönüb tunca, Çox-çox ağır sınaqlara meydan mahalım Qaraçöp, İgidlərə, ərənlərə ünvan mahalım Qaraçöp. İnsanların etibarlı, qədirbilən, Hətəmtaydı, Obaların

GECİKMİŞ SEVGİ ETİRAFI Könül HİDAYƏTQIZI Yuxuma girmisən gelib bu gece, Arzumu, vusalmi bilmişem seni?

Tutam əllərindən bərk bərk yapışam.Alam dərd əlindən qoparam səni.Qurtaram həyatın sərt caynagından.Qoruyam hər dərdi bəladan səni. Qoparam sacına düşən ag dəni.Siləm gözlərindən qəmi,kədəri.Yox edəm cöhrənə cökən kölgəni.Alam bu dünyadan götürəm səni. Körpə uşag kimi sıxam köksümə.Dərdinin

İmran Qasımovun dramaturgiyasında insan amili. Sənin dramaturgiyanda qaldırılan məsələlər müasir adamların, zamanın problemləri olub qəhrəmanların simasında böyük tarixə vəsiqə almışdır. Sən hər barədə öz dövrünün vətəndaşısan, həqiqət, xeyirxahlıq, gözəllik, məhəbbət, ölüm, harmoniya kimi

Quliyev Sultan Ağa oğlu 1930-cu ilin may ayında Ordubad ra­­yonunun Tivi kəndində yoxsul kəndli ailəsində anadan olub. Ailəsi çox kasıb olub. Acılı-şirinli günlər yaşayıblar. Ailəsi ata, ana iki bacı və bir qardaşdan ibarət olub. 1938-ci ildə Tivi kənd 7 illik məktəbinin 1-ci sinfinə daxil olub.

Sənin qoynunda, göz açdım dünyaya, Torpağına, daşına, qurban Başkeçid. Sənsən mənim elim-obam,yurd-yuvam, Yurduna yuvana qurban Başkeçid.

8-ci sinifdə oxuyanda artıq hiss etdim ki, Zozunu sevirəm. Ancaq Zozunun bundan xeberi yox idı,heç mene ehemiyyet bele vermirdi. Zozu günü-günden ete-qana dolurdu.,Sarı saçları vardı,ortadan ten ayırdığı ağ bantlı qoşa hörükleri onu daha da cazibedar gösterirdi.Belke de bu,mene ele gelirdi,eslinde