MÜŞFİQİM Ulu Borçalının ziyalı oğlu Müşviq Borçalıya. ​ Qartallar yuvası, ərlər oylağı,​ Qarlı Başkeçiddən yazan Müşviqim.​ Sənin əməyini unutmaz dağlar,​ Hər zaman yaxşılıq qazan, Müşviqim.​ Yaxşı insanların qədrini bildin, ​ El ilə ağladin, el ilə güldün,​ Dünyaya yaxşılıq etməyə gəldin,​ Pisi

RUHUNUZ ŞAD OLSUN, ŞƏHİDLƏR!.. ...Vaxt var gələr keçər. Dərd var dələr keçər. Dərd də var, dərd də!... Dərd var zaman keçdikcə kiçilir; dərd də var ki, gün­bə­gün bö­yüyür, unudulmaz olur. Ağrısı-acısı qəlbimizi göynə­dir... 1990-cı il 20 yanvar qanlı şənbə günü yaddaşımıza həmişəlik həkk olunub.

ŞAİRƏ LEYLA VƏKİLQIZININ "YURDUM GƏYLİYƏNDİ, ELİM BORÇALI..." ADLI İLK ŞEİR KİTABININ TƏQDİMATI KEÇİRİLDİ. Bu gün Beynəlxalq Mətbuat Mərkəzində şairə Leyla Vəkilqızının "Yurdum Gəyliyəndi, elim Borçalı..." adlı ilk şeir kitabının təqdimatı keçirildi. Tədbiri giriş sözü ilə kitabın naşiri,

Xeyirxahlıq xoş məramın, İnsanlıq baş tacın olub. Elin toyu xoş sevincin, Dərdi ağrı-acın olub. Sən bu xalqın ürəyində, Əbədi yuva qurmusan. Dosta qarşı öz sözündə, Həmişə sadiq durmusan. Sənətinlə bu həyatda, Zirvələrə ucalmısan. Xalqın, elin qüdrətindən, İlhamlanıb güc almısan. Uğurların

2014-cü il oktyabrın 22-də Bakıdakı Beynəlxalq Mətbuat Mərkəzində “Azərbaycan” qəzetinin yenidən bərpasının 25 illiyinə həsr olunmuş yubiley tədbiri keçirilib. Həmin tədbirdə “Ziya” qəzetinin Baş redaktoru, “Şərqin səsi” qəzetinn Baş məsləhətçisi Müşfiq Borçalı da həmin Yubiley tədbirində

“Müşfiq ÇOBANLI”! Əziz oxucular! Yəqin ki, bu imza Sizə yaxşı tanışdır. O, Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun filologiya fakültəsinin IV kurs tələbəsi, 402-ci qrupun nümayəndəsi və dərs əlaçısıdır. Müşfiq Gürcüstanın Bolnisi rayonundakı Darbaz kənd orta məktəbində oxuduğu vaxtdan “Azərbaycan

Arzular insan qəlbinin ən möhtəşəm, ən təravətli duyğusu, insan fəaliyyətinin gələcəyə doğru inkişafının parlaq dan ulduzudur. O elə nurlu səhərdir ki, onun şölələri bahar günəşinin şəfəqləri tək aləmi nura qərq edir, təbiətin ecazkar gözəlliyinə yeni bir can verir. Bu xoş arzular insan qəlbinin

Sədaqət DİLQƏM (1977) Sədaqət Dilqəm qızı Mir­­zə­yeva (Abbasova) 1977-ci il iyul ayının 1-də qədim və ulu Borçalı ma­ha­lının əs­ra­rən­giz Baş­­keçid elin­də - indiki Dma­nisi ra­yo­nu­nun dağlar qoy­nunda yer­ləşən Səfərli kən­dində zi­yalı ailəsində anadan olub. Atasının adı və soy adı rəsmi

ƏZİZ VƏ DƏYƏRLİ DOSTLAR!.. Azərbaycanımızın azadlığı, müstəqilliyi, bütövlüyü uğrunda canlarından keçmiş Gürcüstan əsilli qəhrəman oğullarımız haqqında hələ 1996-2000-ci illərdə nəşr etdirdiyim "BORÇALI ŞƏHİDLƏRİ" adlı kitabımın yeni təkrar və həm də daha geniş nəşrini çapa hazırlayıram. Odur ki,

Məlumat üçün deyim ki, 1941-1945-ci illər müharibəsi zamanı Gürcüstanda yaşayan azərbaycanlılardan təxminən 10 min nəfəri qəhrəmancasına həlak olmuş, onlardan 100 nəfərdən çoxu Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq olsa da, cəmi 3 nəfərə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adı verilmişdir: Bəkir Dursun oğlu

Əziz və dəyərli dostlar!.. Son vaxtlar mətbuatda və müxtəlif sosial-şəbəkələrdə milli və ya etnik kimliyimizlə bağlı bir-birinin ardınca müxtəlif yönümlü yazılar dərc olunur və qızğın müzakirələr gedir. Ona görə də, qısaca da olsa mən öz fikrlərimi dəyərli həmkarlarımla bölüşmək istədim. Məncə,

Maddi və mənəvi mədəniyyət strukturu insanla dünya ara­sındakı qarşılıqlı əlaqələrin tənzimləyicisidir. İctimai-fəlsəfi baxımdan, bu tənzimatı vahid insan modeli müm­künləşdirir. Heç şübhəsiz, tədqiqatçı-filoloq Müşfiq Bor­çalı­nın “Aşıq Hüseyn Saraclı və onun yaylaq səfəri” əsəri də bu modelin

Hamımız bilirik ki, indiki yaşadığımız ərazi bütöv Azərbaycan deyil, Vətənmizin qərib düşmüş yurdlarından biri də müasir Gürcüstanın ərazisi sayılan qədim köklərə gedib dayanan Borçalı yurdudur. Borçalı - Gürcüstanın cənub-şərqində yerləşən və hazırda Aşağı Kartli diyarı adlandırılan və

Tanıdığım, özü də yaxşı tanıdığım adamlar haqqında çətin danışıram. Və bu zaman belə bir düsturla istər-istəməz razılaşmalı oluram. Hər hansı bir subyekt haqqında daha çox məlumata malik olmaq, informasiya bolluğu, nə qədər paradoksal görünsə də, informasiyasızlığa, məlumatsızlığa bərabərdir.

Qəlbimizin ən yaralı yerlərindən olan qədim Borçalı elinin fədakar oğlu, tanınmış tədqiqatçı-filoloq Müşfiq Boraçalının qələmə aldığı “Çağdaş Borçalı ədəbi məktəbi”, "Gürcüstanda Azərbaycan mətbuatı", “M.P.Vaqif və Gürcüstan”, “Borçalı aşıqları”, "Borçalı şəhidləri", "Borçalı ulduzları",

Adi, zəhmətkeş, sadə bir ziyalı ailədə göz açdı. Böyüdükcə o zəhmətkeş ab-havadan içinə çəkdi, uddu, onunla pərvəriş tapdı. Günlər, aylar, illər keçdikcə içinə toxum kimi düşmüş o zəhmət adlı damla onunla bir yerdə böyüdü, cilalandı, itiləndi və konkret, möhkəm bir formaya, həyatının başlıca

ARİF MUSTAFAZADƏ (1940) Arif Abdulla oğlu Mustafazadə 1940-cı ildə Qarayazıda ana­dan olmuş, 1963-cü ildə Azərbay­can Dövlət Univer­site­tinin jur­nalistika fakültəsini bitir­mişdir. İlk şeiri 1958-ci ildə yerli mət­bu­at­da dərc olunmuşdur. Sonralar o, «Gür­cüstan», «Ədə­biyyat və incəsənət»,

Ağacan Cabbar oğlu Cabbarlı 1886-cı ildə Dağ Borçalının Gümrü bölgəsinə daxil olan Qaraisə kəndində dünyaya gəlib. İlk təsilini mollaxanda alıb. O, 1911-ci ildə Borçalının Quşçu kəndinə köçüb, lakin burada uzun müddət yaşaya bilməyərək Qaçağanda məskunlaşıb. Ərəb və fars dillərini mükəmməl bilən

Mən dərd şairiyəm, oxu dərdimi, Alışan bağrımı köz-köz qurdala. Dərdim köhnədimi, təzə-tərdimi Bilmirəm, aqilsən, söz-söz xırdala.

Şair Nəbi 1873-cü ildə Borçalının saz-söz beşiklərindən sayı­lan el şairliyi, aşıq sənəti ənə­nələrinin zənginliyi və yaşarlığıyla seçilən Bolusun məşhur Faxralı kəndində yoxsul bir ailədə dünyaya göz açıb. Bu kənd aşıq-söz sənəti ənənələrini tarixən yaşa­dan ocaqlardan­dır. Borçalı saz-söz