Mən Düşmənə baxışım iti oxdu, ox, Gərək bu yöndə də vaxt ayıram mən. Haqsıza deməyə sözüm çoxdu çox, Haqqın hüzurunda haqq lalıyam mən. Canıma hopana can deyərəm can, Şanlı gecəni də dan bilərəm, dan, Mərd dostun yolunda qan verərəm, qan, Sanmasın pak qanı laxtalıyam mən. Demirəm qızılam,

Zaman vəhşiləşib, yoxsa insanlar? Bəlkə vəhşi sözü yaraşmır bizə? Nədən xəbər verir tökülən qanlar? Fitnə addımbaşı çıxıbdır dizə. Qadın qətliamın durdurun daha!!! İnsan deyilmidir o yol süpürən? Adi bir əşyanı alarkən baha Ucuz tutularmı insan oğlunu İşıqlı dünyaya sevib gətirən? Yollara iz saldı

Turan Tək bir canda ruhdur Turan, Köksumdəki odur vuran, Eyy Turanı bana soran Bitməyən umudumdur o! İlk arzum,tək yurdumdur o! Babalarimın arzusu, Kəlmələrimin mövzusu, Qorxutmaz gözumü pusu Ən müqəddəs andimdır o! İlk eşqim,tək yurdumdur o! Xəyalımdir qurd baxışlı Yollari eniş-yoxuşlu, Düsmanları

Səbrimin kasası dolana qədər Qəlbimdə, gözümdə yer boşalıbdi. Sonuncu ümidim ölənə qədər Qəlbimin yerində bir daş qalıbdi. Özümü sevdirə bilmirəm, gülüm! İnsanlar dildəki bəzəyə baxır. Bəlkə də xoşuna gəlmirəm, gülüm! İndi hansı gözlər ürəyə baxır? Mən uşaq kimiyəm, tezcə küsürəm. Sən mənim

Vətənim Vətənin dərdlərin görüb, Dərd dediyim boş işlərə Deyinməyə utanıram! Ölənləri,itənləri, Küçələrdə yatanları , Yoxsulların varın görüb Hər məclisə yeni paltar Geyinməyə utanıram. Adı dağdan ağır gələn Şəhidin cəsarətini, Ahı dağı-daşı dələn Anaların həsrətini, Ürəyində bütöv elin

Dilarə Süleyman Zahidqızı 1982 -ci il 24 apreldə Ucar rayonu Məlikballı kəndində anadan olmuşdur. ADPU-nun Filologiya fakultəsini bitirib.İlk şeirləri 2003-cü ildə "And"və "Sərbəst düşüncə"qəzetlərində çap olunub."Ədəbi körpü"dərgisində,"Zirvə"antologiyalarında,"Türk dünyası şeir

Yarpaqtək titrəyir şamın şöləsi, Pərvanə aşiqin odur qibləsi, Nədəndir onlarda daha güclüdür, Yaşamaq eşqindən yanmaq həvəsi? Bacarsan nəfsinin cilovunu çək, Adəm övladısan yaşa adamtək. Sevgiyə qucaq aç, sevgidi həyat, Ölümü gözləmə özü gələcək. Uyma şöləsinə, hər parlayan zər olmur. Zər

Elə çəkdim acını ağladı düşmən mənə, Ya al mənim canımı,ya bir zərrə yan mənə, İlahi, gecələri mənə cəzamı kəsdin, Göz vermişdin, vermədin görməyə bir gün mənə. Vətən həsrəti var yuxumda mənim, Dağlar da əriyər ahımda mənim, Şəhidlər süsləmiş doğma torpağı, Şəhid harayı var ruhumda mənim. Kədər

Əli Alı oğlu Aşıqov 1949-cu il martın 5-də qədim Borçalı mahalında, indiki Gürcüstanın Mar¬neuli rayonundakı Sadaxlı elinin ən gözəl guşələrindən olan Burma Təzəkənddəyaya göz açıb. O, bu kənddə böyüyüb, bu kənddə məktəbə gedib. Sinifdə fəal olduğu üçün 16 yaşında dövlət tərəfindən Tiflis Universal

Qadınlar siqaret çəkməz! Qadın dərd çəkər, həsrət çəkər Nə o işdən əl çəkər, nə iş ondan əl çəkər Daim qəlbi nigaran, daim gözü yol çəkər Qadın şamdır, gizlində asta-asta əriyər İşıqlanar ömürlər Bəzən sönər o vaxtsız, bəzən neçə il çəkər! Qadın bitməyən kitab Verilməyən dəyərdir Bəs necə gətirir

Bağışla Vətən Şəhidinin ruhu hələ nigaran, Qazilərin yaşamadı firavan, Bizik dildə əsgər olan, söz qovan, Arzulara çatanmırıq, bağışla! Vətən, səndən utanmırıq, bağışla! Tapdandı millətin namusu,arı, Əsir düşdü qız-gəlin, qoca, qarı, Ayaqlanıb gedənmirik yolları, Biz sənə üz tutanmırıq, bağışla!

Əziz dostlar! Qərbi Azərbaycanlıların daşnaqlar tərəfindən, ata yurdlarından çıxarıldıqdan sonra, Gürcüstanda Z.Qamsaxurdiyanın quldur dəstəsinin daha da azğınlaşmasına bir təkan verdi. Borçalıda kütləvi sürətdə hamını işdən çığartdılar. İmkanlı adamları oğurlayıb ağır işgəncələr verərək, böyük

Nə vaxtdır getmirəm dağlara sarı, Könlüm çox darıxıb edir qübarı, Yurdum Gəyliyəndi, elim Borçalı, O dağlar yurdunun Leylasıyam mən... Borçalım Adı tarixlərdə qədimdən-qədim, Yenilməz mahaldı, eldi Borçalım. İgid oğullara, şux gözəllərə, Şərəfli ünvandı, eldi Borçalım. Başkeçid yaylaqlı məşhur

XIDIR ORUCOĞLU (1958) Xıdır Oruc oğlu Məmmədli 1958-ci ildə Bolnisi rayonun­dakı Darvaz kəndində dünyaya göz açıb. Orta təhsillidir. Fəhlə işləyir. Şeirləri «Ziya», «Gənc müəllim», «Qələbə bayrağı», «Gür­cüstan», «Ədəbiyyat qəzeti», «Borçalı», «Təh­sil» və s. qəzetlərdə, «Boradigah», «Dar­vaz»

Azərbaycan xalqının böyük oğlu XX əsr şeirimizin yadda qalan, parlaq simalarından biri, Zəlimxan Yaqub zəngin və özünəməxsus yaradıcılığı, ictimai fəaliyyəti və əsl vətənpərvər millətçi,Azərbaycan sevdalı,vətəndaş-ziyalı obrazı ilə xalqın və ədəbiyyatımızın əbədi yaddaşına həkk olunmuşdur.O, türk

100 yaşı keçmiş dostumuz-Borçalı şirinin-Dünyamalı Kərəmin o gün FB-də şairə Nuranə Təbriz və başqa bir şairənin əhatəsində fotoşəklini gördüm: ..Yüzü xışdamısan, a Dünyamalı, Nə yaxşı saxlayıb gözəllər,səni? Sıxsa da qəlbini bir ara illər, Qorxuda bilməyib xəzəllər səni. Nə yaxşı saxlayıb

GƏLƏK Gəl Turan elinin seyrinə çıxaq, “Cıdır düzü” adlı bir düzə çıxaq. Keçək Ankaradan, Çanaqqaladan, Qocaman Gəncədə üz-üzə gələk! Astanada içək çayımızı biz, Bakıda axtaraq haqq-sayımızı. Xonçalara düzək payımızı biz, Sizlər bizə gəlin, biz sizə gələk. Baş vuraq cahana Turan xətrinə, Yazaq

16 sentyabr 1964-cü ildə Şuşa şəhərində anadan olub. 1981-ci ildə Ağdam şəhər 6 saylı orta məktəbi Qızıl medalla bitirib. 1981-1986-cı illərdə Azərbaycan Politexnik İnstitutunun Mexanika fakültəsində təhsil alıb. İnstitutu fərqlənmə diplomu ilə bitirib. 1989-1992-ci illərdə Azərbaycan Texniki

Professor Mədəd Çobanlıya Yenə könül sazını köklədik, “Ruhani”yə, Qanadlandı duyğular, -ya Mədəd Haqdan,-dedik. Heç bilmədik, keçməmiş biz ikinci havaya, Dost yaşı yetmiş olar, -ya Mədəd Haqdan,-dedik. Bu yol uzun bir yoldu: ayrılığı, buluşu... Daim ürək parçalar tənha durna duruşu... Olmasaydı

QOPUZ QUNDAĞINDAN QOPAN BİR HARAY “Çağdaş Borçalı ədəbi məktəbi” kitabının müəllifi, gənc alim Müşfiq Çobanlıya sayğılarımı sunuram. Hər səni ananda el düşür yada, Döndərir Borçalım kamana məni, Varlığım kabab tək bürünür oda, Ağladır, sızladır zamana məni. Sən hələ cavansan, eh, nə yaşın var,