Azərbaycanın səfalı guşələrindən biri olan qədim Gədəbəy torpağında bundan 85 il öncə bir körpə göz açdı dünyaya. Bu körpə böyüdü, təhsil aldı, çalışdı və elinin-obasının dəyərli ziyalısına, duyğu və düşüncələrinin yaradıcı insanına, Vətəninin layiqli vətəndaşına və xalqının təəssübkeşinə çevrildi.

Müəllim, bu adın mənası dərin, Onun hər ürəkdə yeri vardır. Odur ilhamçısı gənc nəsillərin Fikri, düşüncəsi bir ilk bahardır. Müəllim - ifadəsini işlədəndə gözümün önündə canlanan obraz var. Bu günlərə qədər səsini eşitdiyim, hər

ÖZÜM GƏLMİŞƏM!.. Dahi alimimiz, el-oba ağsaqqalı, əzizimiz, Dədə Mədəd Çobanova həsr olunur. Üzündən öpdüyüm ay Dədə Mədəd, İndi baş daşından öpməyə gəldim. Adında həkk olub, şərəf, həm mədəd, Şərəfə səcdəyə, özüm gəlmişəm! Cismin torpaqdadır, ruhun bizimlə, İzinlə yoldayam, cəsur izimlə.

Təbii ki, ziyalı ailəsi olduğumuz üçün, demək olar ki, hələ uşaqlıqdan Gürcüstan, Borçalı əsilli bütün tanınmış alimlərimizi, şair və yazıçılarımızı tanıyırdım. Onların arasında Mədəd müəllimin xüsusi yeri var idi. Həqiqətən mənə xoşbəxtlik nəsib olub ki, mən Mədəd müəllimlə şəxsən tanış olmuşam,

Ulu Borçalımızın bərəkətli torpağında doğulub boya-başa çatan, sonra arzularının dalınca dünyanın müxtəlif yerlərində alim kimi, mühəndis kimi, iş adamı kimi fəaliyyətini davam etdirən çoxlu sayda dəyərli eloğllarımız var. Onlardan biri də öz insani keyfiyyətləri ilə, ağıl-düşüncəsi ilə, müdrik

KÖKLƏDİ KÖNÜL SAZINI Məni Mədəd müəllimlə şair dostum Nizami Paşa Saraclı tanış eləmişdi. Təbii ki, o vaxta qədər Mədəd müəllimi qiyabi tanıyırdım. Nizami qardaşımın Mədəd müəllimə sevgilərlə ithaf elədiyi bir şeirində belə bir bənd var: Yenə könül sazını köklədik “Ruhani”yə, Qanadlandı duyğular:

1978-1983-cü illərdə A.S.Puşkin adına Tbilisi Dövlət Peda-qoji İnstitutunda mənim sevimli müəllimim olmuş görkəmli dil-çi-alim, tanınmış türkoloq, filologiya elmləri doktoru, pro¬fes¬sor Mədəd Çobanovun ömür səhifəsinə nəzər yetirdikdə onun insani keyfiyyətlərini səciyyələndirən iki cəhəti xüsusilə

Unutsaq, unudularıq! Aprelin 1-i şəhid Ruhid İslamlının doğum günüdür. 2020-ci il bizim üçün həm sevinc, qürur ili oldu, həm də təəssüf ki, qəhrəman övladlarımızın itkisi ilə yadda qaldı. 44 gün davam edən Vətən müharibəsi təxminən otuz illik işğala son qoyulması və ərazi bütövlüyümüzün bərpası

Bu sevincli-kədərli, gəlimli-gedimli fani dünyada, mən özümü bir xoşbəxt azərbaycanlı saya bilərəm кі, dünyanın dörd qitəsindəki ölkələri, keçmiş SSRİ dövlətinin 14 respublikasını, Odlar yurdumuzun bütün ərazisini və Borçalımızı əriş-arğac gəzmis bir qazaxlı-azərbaycanlıyam! Əlbəttə, indiki nəsilin

Nadir baba sinəsini bəzəyən «Qırmızı ulduz», «Vətən müharibəsi» ordenlərini, «Qafqazın müdafiəsinə görə», «1941-1945-ci illərin Böyük Vətən müharibəsində Almaniya üzərində qələbəyə görə», «1941-1945-ci illərin Böyük Vətən müharibəsində şərəfli əməyə görə», «SSRİ-nin Silahlı Qüvvələrinin 50 illiyi

Qədim-qaya Azərbaycan torpağı- Borçalı eli. Şairlər diyarı, aşıqlar məkanı, tanınmış ziyalılar yetirən Ulu yurdumuzun bir parçası... Mən bu elə, bu torpağa, bu yerin insanlarına çox bağlı bir adamam. Çoxsaylı dostlarım var bu diyardan-özü də müxtəlif zümrənin insanlarından. Bəzən, məni elə

Professor Mədəd Çobanovun adı Azərbaycanın elm, mədəniyyət tarixində imzası keçən Borçalı alimləri içərisində ön sıralarda yer alır. Onun əsərlərində elmiliklə yanaşı duran özəl-üst cəhətlərdən biri də milli-ictimai mövqe, torpaq, yurd təəssübkeşliyidir. Mədəd Çobanov nədən yazırsa yazsın, orda bir

Gözlərimin nuru kimi azalır Üzü qiblə, sözü gerçək adamlar. Hər görəndə bulandırır könlümü Qaraniyyət, qara milçək adamlar. Söz danışdım,qurnaz- qurnaz baxdılar, Mən alışdım, söyləndilər baxtı var, Sonra məni inamımdan yıxdılar, Bu görəcək, bu sürüncək adamlar. Yalmanmağa ətək tapır, əl gəzir, İşi

Düzünə qalsa, onunla nə dostluğum, nə də yoldaşlığım olmayıb, amma arada Əli Kərim adına Poeziya klubuna yolum düşəndə, rastlaşıb söhbətləşərdik. Çox çılğın və emosional adam idi. Bir anda coşa, bir dəqiqə sonra sakitləşə bilirdi. Güclü yaddaşı vardı. Demək olar ki, bütün klassiklərin, eləcə də

Tarixin bütün dövrlərində Borçalı mahalı yetirdiyi ərənlərlə fəxr edib. Belə igidlərdən biri də Borçalıda "Qoçaq Emin" kimi ad çıxarmış Emin Səfərovdur. Qoçaq Emin haqqında çoxlu rəvayətlər, nağıllar qoşulmuşdur. Ətrafına özü kimi qoçaq, mərd igidlər toplayan Emin kişi XX əsrin əvvəllərində öz

YADDAN ÇIXMAZ XATİRƏ Yaxşı yadımdadır 1987-ci ilin aprel ayının 27-də BDU-nun "Azərbaycan dili və ədəbiyyatı" fakültəsindən tələbə şair Yavər Həsən və mən, APİ-nin filologiya fakültəsinin şair tələbəsi Əlizamin Gürcüstan Respublikasının paytaxtı Tiflis şəhərində keçiriləcək Qafqaz tələbə şairlərin

Qədim Borçalı mahalının şöhrətli kişiləri, alimləri, aşıqları, ağsaqqalları həmişə mənim diqqətimi çəkib, bu qədim türk diyarına marağımı artırıb. Aşıq Hüseyn Saraclı, Aşıq Əmrah Gülməmmədov, Aşıq Kamandar, Xındı Məmməd, Dədə Camal, bu torpağın ziynəti olan İnsanlardan idilər. Bu nadir İnsanlar

Fərman Borçalı zəng edib dedi ki, əmin Mədəd müəllimin xatirəsinə həsr olunmuş kitab hazırlayırıq, onun haqqında xatirə yazmalarını nəzərdə tutduğumuz adamların siyahısında sənin də adın var, 15-20 cümləlik bir yazı yazıb göndər. Təbii ki, dünyasını dəyişmiş hər kəsin xatirəsi doğmaları və

Qarışıq dövrdə, çətin zamanda, Bir oğul doğuldu Darvaz elində. Bu millət qalanda ahda-amanda, Bir ana sevindi dua dilində. Xalq mədəd diləyir o vaxt Allahdan, Şeytandan, iblisdən xilas arayır. Köməyə yetişsin Ulu Yaradan, Hamıya köməyə bir O yarayır. Uşağın adını Mədəd qoydular, Dedilər: “Arzumuz

Böyük alim, gözəl, təvazökar insan, əvəzolunmaz müəllim, cəfakeş, yorulmaz elm tədqiqatçısı Mədəd Namaz oğlu Çobanov nəsillərə örnək bir ömür yaşamışdır. O, özünün ciddi elmi araşdırmaları sahəsində zəngin elmi-ədəbi irs yaratmışdır. Həmin elmi-ədəbi irs böyük alimin 80-dən artıq elmi-nəzəri