2020-ci il martın 21-də fəaliyyətə başlamasının 5 illiyini qeyd edəcək "ZİRVƏ" İnformasiya Mərkəzi - ZiM.Az saytının yaranmasının 5 ilinin tamam olması münasibətiylə "ƏN YAXŞI RÜBAİLƏR" adlı yeni yaradıcılıq müsabiqəsi elan edir. Müsabiqəyə göndəriləcək rübailər saytda dərc olunacaq, oxucu

Ağasəf Məmməd oğlu İmran - 15 yanvar 1942-ci ildə Azərbaycan Respublikası Masallı rayonunun Əhmədli kəndində anadan olub. 1948-ci ildə Əhmədli kənd yeddiillik məktəbinin birinci sinifinə daxil olub və 1958-ci ildə Masallı rayonundakı Təklə kənd orta məktəbinin onuncu sinifini bitirib. 1959-cu

Peyğəmbər sehr üçün barmaqla bir gün Ayı tən yarıya böldü büsbütün. Sənsə gözlərinin bir baxışıyla Şahinin qəlbini yüz yerə böldün. *** Xəyyamın qüdrəti meyxanə oldu, Şərab gözlərində dürdanə oldu. Şahin mey içməmiş yaşadı sərxoş, Şərabı-atəşi-cananə oldu. *** Mən həyat eşqiylə uçan bir quşam,

*Gəl,gəl,gəlişində, yar,diləyim var! Gəl,ömür bağçamda sənsiz nəyim var?! Yetiş aşiqinə, sənə hədiyyə Eşqinlə döyünən saf ürəyim var! ~~♤~~ *Həsrətin sinəmdən daşar,gözəlim, Kədərin köksümdən

*** O Məğribdən, bu Məşriqə, Bəs eyləmir mən aşiqə. Vurulmuşam bu dünyaya, Necə ki, aşiq məşuqə. *** Boş dünyadı, müvəqqəti, Burda gəzmə o cənnəti. Orda mey yox, meyxanə yox, Nuş eyləmək olmaz qəti. *** Bu dünyanın dərdi məndə, Dərdin danış dərdiməndə. Ürəyimə xal düşübdü, Dərd

Yarpaqtək titrəyir şamın şöləsi, Pərvanə aşiqin odur qibləsi, Nədəndir onlarda daha güclüdür, Yaşamaq eşqindən yanmaq həvəsi? Bacarsan nəfsinin cilovunu çək, Adəm övladısan yaşa adamtək. Sevgiyə qucaq aç, sevgidi həyat, Ölümü gözləmə özü gələcək. Uyma şöləsinə, hər parlayan zər olmur. Zər

Ötən dərd söylədi:- nədir toy- büsat? Qəmli yaddaşını, kim dedi, qır at? Dedim ki, can üzdün acı xatirə Söylədi: - yalqızam mənə dost yarat. ****** Qəm polad bədəni üzülən edir, Gözdən acı yaşı süzülən edir. Nə qədən qaçsaq da onun əlindən Son gediş cərgəyə düzülən edir. ****** Nə vaxt ki, açılır

Elə çəkdim acını ağladı düşmən mənə, Ya al mənim canımı,ya bir zərrə yan mənə, İlahi, gecələri mənə cəzamı kəsdin, Göz vermişdin, vermədin görməyə bir gün mənə. Vətən həsrəti var yuxumda mənim, Dağlar da əriyər ahımda mənim, Şəhidlər süsləmiş doğma torpağı, Şəhid harayı var ruhumda mənim. Kədər

Nadana dünyanın varı şirindi, Xəstəyə dağların qarı şirindi. İnçimə, yaxşınnın acı sözündən, Arı caladısa balı şirindi. Bu şanı bağrıma arı hörübdü, Gönlümün sevgili yarı hörübdü. Eşqimin möhürlü pətəyinə bax, Doldurub, yar sevda balı, hörübdü. "Yar" dediyim məndən icrə ay Allah, Bilməmişəm,

Tənha yolçuyam mən,yollarım çətin. Yollarda bərkiyib,olmuşam mətin. Qanad aldım yenə dəcəl küləkdən, Başına dolandım bu məmləkətin. *** Yaxşı söz dərmandır,söz var həkimdir, Sözlə bilmək olur,bu insan kimdir. Qürbət bir ölkədə,uzaqda olsam, Bir kəlmə doğma söz təbərikimdir. ***

Ətir-ətir bu yan çiçək, o yan gül, Nəyə lazım bəbəyimi oyan gül. Dünyamızın dərdi-səri az deyil, Bu qəflətdən bir anlığa, oyan gül. Qarşımızda yüz gərdik var, yüz yal var, Yüz şərbət var, yüz zəhər var, yüz yal var. İgid deyil, basdığını kəsəcək, Müxənnətdi, müxənnətə yüz yalvar. Bir kotana qayış

Yaralı könlümü aman incidir, Səngimir ağrısı yaman incidir. Təbibi tapılmır, dəvası yoxdur, Yaram yaşadığı zaman incidir. Sorğu-sual edir həyat, dərsindən, Silləni üzümə vurur tərsindən. Səbrin ilmələri tərs-tərs çözülür, Ürək nalə çəkir, yanar közündən. Baxıram aynada əksimə hərdən, Diksinib

Kəhrabalar düzülübdü rəngi sarı, O salxımlar əl eyləyir bizə sarı. Ayırmayın məni doğma ellərimdən, Çox incitmə, gəl yaramı asta sarı. * * * Möhtac qalmaz tox olarsa göz, ələ, Könül sevən o gözələ göz elə. Əsli-kökü bilinməsə gözəlin, Gəl inanma hər sürməli gözələ. * * * Səhvim olsa, unut, etmə

Məmməd Abbas oğlu Abdullayev 1970-ci ildə - Ulu Borçalımızın qədim Baş­ke­çid elində - indiki Gürcüstanın Dmanisi rayonundakı Qızılkilsə kəndində dünyaya göz açıb. 1987-ci ildə orta mək­təbi, 1992-ci ildə Azərbaycan Dövlət İnşaat Mühəndisləri Uni­ver­sitetini bitirib. Hazırda “Azərsu” Açıq

Vətənsiz tam deyil, ancaq yarısan... Kədərin dostusan, qəmin yarısan. Aləm bir-birinə dəyib qarışıb, Hünərdi oğuldan, qızdan yarısan! Insanlar dəyişdi, zəmanə qaldı. Ötdü, keçdi illər, zaman nə qaldı? Bu qədər həsrətə qarqış eylədim, Yenə görüşümüz zamana qaldı. Çalışıram söz deməyim havayı,

Göyçə göl görünsə,gözü güldürər, Sədəfli saz dinsə,sözü güldürər, Haramsa,tüstüsü qaşlı-qabaqlı, Halal ocaq odu-közü güldürər. Çoxaldıqca məşədilər,hacılar, Ögeyləşir doğma qardaş-bacılar, Şirin vədlər qulağında millətin, Tüğyan edir həyatında acılar. Mollamız qoparıb min haray-həşir Qətli savab

Səni yaxşı bilənmədim heç zaman, Sənlə birgə gülənmədim heç zaman. Anlamadım canavarsan, ya quzu, Bir qərara gələnmədin heç zaman. Ali savad alan elə gəlin var, Evdəki qarını yaşıdı sanar. Ədəbdən-əkandan olmaz xəbəri, Əri də susmağa eyləyər vardar. Qadın gözəlliyi bəzəklə deyil, Nə lazım

Rübailər Kimin ki, düşməyib dilindən Allah, Həmişə tutubdur əlindən Allah. Qəlbi din-imanlı, nurlu bəndəni, Saxlayıb odundan, selindən Allah! Özünü öyənlər nadanlardı, bil, Onlara ömründə salmaram meyil. Gurultuyla axan kiçik bir çayın, Suyu Kür çayına bərabər deyil! Qürbətdə olanlar bizə

Mey içdim, dağıldı qəmim-qəhərim, Bir idi, beş oldu artdı hünərim. Mən Ömər Xəyyam sevəndən bəri, Baxdım öz-özünə gəlir zəfərim. Meylə söhbət etdim dünən başabaş, Dedim ki, intizar salıb başa daş. Dedi qəmi yıxmaq mənim işimdir, Sən bacar bir azca mənə yaxınlaş.

Çilənsin qəlbinə günəşin nuru, Alnın açıq olsun saf sudan duru, Həyatda əbədi yoldaşın olsun, İnsanlıq siması, insan qüruru. *** Məhəbbət saf olsun əzəldən gərək, Əhdi-peymanını danmasın ürək, Ey mənim həyata atılan dostum, Parlasın qəlbində sevgi günəş tək. *** Çılğın məhəbbəti səndən