Zəlimxansız qaldı dünya Başa düşən, anlayana Şirin, şəkər, baldı dünya. Onu qanıb, duymayana Laqeyd, dinməz, laldı dünya. Memar kimi misraları Cilalayıb, yona – yona, Qucağ açdı şair ona, Şahmar kimi çaldı dünya. Fərman yazan qələm, lələk, Hara baxır məsum mələk ? Can alanda zalım fələk, Elə sandı

Borçalım dayanıb, öz yerindədi ! Sənəti yaşadan sənətkardı, şah, Yaşadı, yaratdı, yandı Xan Əmrah, Xındı da, Əhməd də, Məmməd də vallah, Kamandar yaşayır, saz yerindədi ! Qaravəlli, bayatılar, nağıllar, Qıfılbənd, hekayə, həm havacatlar, Sinəsində salnaməydi dastanlar, Saraclı ölməzdi, söz

GECİKMİŞ SEVGİ ETİRAFI Könül HİDAYƏTQIZI Yuxuma girmisən gelib bu gece, Arzumu, vusalmi bilmişem seni?

Tutam əllərindən bərk bərk yapışam.Alam dərd əlindən qoparam səni.Qurtaram həyatın sərt caynagından.Qoruyam hər dərdi bəladan səni. Qoparam sacına düşən ag dəni.Siləm gözlərindən qəmi,kədəri.Yox edəm cöhrənə cökən kölgəni.Alam bu dünyadan götürəm səni. Körpə uşag kimi sıxam köksümə.Dərdinin

İmran Qasımovun dramaturgiyasında insan amili. Sənin dramaturgiyanda qaldırılan məsələlər müasir adamların, zamanın problemləri olub qəhrəmanların simasında böyük tarixə vəsiqə almışdır. Sən hər barədə öz dövrünün vətəndaşısan, həqiqət, xeyirxahlıq, gözəllik, məhəbbət, ölüm, harmoniya kimi

Quliyev Sultan Ağa oğlu 1930-cu ilin may ayında Ordubad ra­­yonunun Tivi kəndində yoxsul kəndli ailəsində anadan olub. Ailəsi çox kasıb olub. Acılı-şirinli günlər yaşayıblar. Ailəsi ata, ana iki bacı və bir qardaşdan ibarət olub. 1938-ci ildə Tivi kənd 7 illik məktəbinin 1-ci sinfinə daxil olub.

Sənin qoynunda, göz açdım dünyaya, Torpağına, daşına, qurban Başkeçid. Sənsən mənim elim-obam,yurd-yuvam, Yurduna yuvana qurban Başkeçid.

8-ci sinifdə oxuyanda artıq hiss etdim ki, Zozunu sevirəm. Ancaq Zozunun bundan xeberi yox idı,heç mene ehemiyyet bele vermirdi. Zozu günü-günden ete-qana dolurdu.,Sarı saçları vardı,ortadan ten ayırdığı ağ bantlı qoşa hörükleri onu daha da cazibedar gösterirdi.Belke de bu,mene ele gelirdi,eslinde

Havanı bu sayaq görməmişdim heç Əhvalı dəyişib bu gün havanın, İstisi,soyuğu belə, bilinmir. Qəlbindən nə keçir tutqun havanın, Gözləri ağlayır, gülür, bilinmir. Üfüqdə aranı yaman qatıblar Gözə görünürlər itən buludlar. Göylər xəritəni xatırladırlar, Boylanır səmadan qitə buludlar. Yerə

GƏLMİŞƏM Sənətimdə naşı döyləm, torpaqdan – daşdan gəlmişəm, Simruğ kimi yana - yana oddan-atəşdən gəlmişəm. Sığınmışam bir Allaha, ondan qeyri pənahım yox, Beş ad ilə, beş vaxt ilə, özüm də beşdən gəlmişəm. Bu yer mənim məkanım döy, gəlmişəm ki, qayıdam mən, Bir şairin ruhuyam,

İLQAR KƏPƏNƏKÇİ 1963-ildə qədim Qarayazı mahalının Aşağı Kəpənəkçi kəndində anadan olmuşdur. Rusiyanın Tümen vilayətində texniki ixtisas təhgsili alıb. Ədəbi yaradıcılığa orta məktəb illərindən başlayıb. İlk şeirləri ötən əsrin 80-ci illərində dövri mətbuata ayaq açıb. Poeziya üzrə püxtələşən İ.

Bir hekayədən daha artıq… Səhər ölmək istəyirəm Gecə ölsəm, bağışla Bilmirəm necə yaşadım Necə ölsəm, bağışla Ramiz Rövşən Yenə işdən yorğun gəldim evə. İlk işim qalstukdan qurtulmaq, ikinci isə köynəyin qol düymələri oldu. Divanda oturub gözlərimi yumdum. Bütün günün, bütün həftənin, bütün

Yenə gec gəlmişdi evə. Səhərin açılmağına bir az qalır, hava da yavaş-yavaş işıqlanmağa doğru gedirdi. Qapının taqqıltısına həmişəki kimi Gülər yenə də oyandı. Onsuzda gec gedirdi yuxuya. Hər dəfəsində də onun gəlişinə oyanırdı ki, uşaqların da oyanmaması üçün nələrsə etsin. -yenə içmisən hə? Heç

Əvəz İdrisoğlu Abbasov haqqında xasiyyətnamə Əvəz İdris oğlu Abbasov 29 iyun 1948–ci ildə Laçın rayonunda qulluqçu ailəsində anadan olmuşdur. 1966-cı ildə Laçın rayon 1 saylı orta məktəbi bitirmişdir. 1968-ci ildən Bakıda yaşayır. 1968-1978- ci illərdə Bakı Dövlət Universiteti Nəşriyyatında

Qarabağım-həsrətindən yandı bağrım... Çadırlarda qalan qaçqın, məlul-məlul nə baxırsan? Yoxdur qəlbən rahatlığın... alovlanıb hey yanırsan... Deyirsənmi kaş olaydı, başı qarlı yaylaqlarım. Ürəyimə can verəydi sərin sulu bulaqlarım! Köç edəydik Kəlbəcərə...obamızda yaşayaydıq. Kəndimizin

Bir zamanlar çəmənlikdə gəzərdik, Böyüklərlə kərənti də çəkərdik. Yorulanda saf sulardan içərdik, Mən gedirəm, dur sən də gəl, Əzizxan! Səhər-axşam qoyun quzu mələşər, Çəmənlikdə ot otlayıb oynaşar. Axşam çağı mışıl-mışıl göyşəyər, Mən gedirəm, dur sən də gəl, Əzizxan! Bir alim tək

Dr. Müşfiq Borçalıya = Eşitdim haqqımda kitab yazırsan, Allah kömək olsun, ay Mədəd oğlu! Yoluna-izinə kəhkəşan kimi, Yaşıl işıq salsın, ay Mədəd oğlu! Mən sənə nə deyim, bilirsən-təpə, Sahibi daimi olanda dönüb dağ olur... Səhrada kök atan tənha ağacın, Bağbanı olarsa bağlı bağ olur. Şöhrət

Şair İladi Ömər oğlu Orucov 1948-ci ildə Ulu Borçalıda, Başkeçid rayonunun Qızılkilsə (Dəmirçi Həsənli) kəndində anadan olmuşdur. O, 1966-ci ildə Qızılkilsə kənd orta məktəbini bitirmiş və Gəncə Kənd Təsərrüfatı İnstitutuna daxil olmuşdur. 1971-ci ildə təhsilini başa vurub Borçalıya

BORÇALI Aranlı-dağlısan, gözəl məkansan, Yurdumsan-yuvamsan, canımda cansan. Tanrımızdan bizə bir ərməğansan, Adındır qədimdən Ulu Borçalı! Qarayazı, Sarvan, Bolnis Başkeçid, Buna dünya-aləm olubdu şahid. Hamsı əhdə sadiq, hamsı mərd-igid, Sinəsi ərənlə dolu Borçalı! Sevən çox aşığı, sevən çox

(Qurban Təbiətoğlunun son vaxtlar qələmə aldığı duzlu-məzəli satirik şeirlərdən bəzi nümunələri oxucularımıza təqdim edirik) ŞAXTA BABAYA AÇIQ MƏKTUB !!! Şaxta Baba, bəri başdan bilginən: Çoxa tamarzıyıq, aza keçmişik... Qar Qızı gətirib “əritmə” burda, Bizdə qış qurtarıb, “yaza” keçmişik...