Bakıda bir qız mənə dedi ki,Naxçıvanlısan? Bir qız məndəm sordu, Naxçıvanlısan? Dedim ki,gözəl qız mən Şirvanlıyam, Zəngəzur, Borçalı, ulu Göyçədən, Dəli Kür, Xan Araz, Mil-Muğanlıyam. Sormayın nəçiyəm,kiməm,hardanam, Tomrislər yetirən bir diyardanam, Laçından,Şuşadan,Qarabağdanam,

Zəlzələdə 39 ölən, yüzlərcə yaralanan olub (24.01.2020) Başınız sağ olsun, türküm, Türküyəm, Kədərin qəmidir Azərbaycan. Sən ağlayan zaman çətin kiriyəm, Axı bədənimdə çağlayır qanın. Türküm vüqarlıdır əyilə bilməz, Elağız ayağa duracaq sabah. Türkün düşməninə söyülə bilməz, Onun qeyrətinə

Zərifə Dünyamalıqızı Mikayılova (Sufi) 1961-ci il oktyabrın 10-da Gürcüstan Respublikasının Başkeçid (Dmanisi) rayonundakı Yuxarı Qarabulaq kəndində ziyalı ailəsində anadan olmuşdur. M.Ə.Sabir adına Şamaxı Pedaqoji məktəbini və Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin filologiya fakültəsini

Sürünən məhəbbəti (olmuş hadisə əsasında) Keçən illərin otuzuncu illərində, Stalin represtiyasının alovlandığı bir zamanda Barum Şirak, Pəmbək dağlarının arasında yerləşən Qursalı kənd sakinlərinə ermənilər basqın edir 10 nəfər qətlə yetirirlər. Qanlı çayının sahilindən

Mən Düşmənə baxışım iti oxdu, ox, Gərək bu yöndə də vaxt ayıram mən. Haqsıza deməyə sözüm çoxdu çox, Haqqın hüzurunda haqq lalıyam mən. Canıma hopana can deyərəm can, Şanlı gecəni də dan bilərəm, dan, Mərd dostun yolunda qan verərəm, qan, Sanmasın pak qanı laxtalıyam mən. Demirəm qızılam,

Mənə Anam qarğayıb.. Mənə Allah deyil, Anam qarğayıb, Elə doğulandan, yük belimdədir. Peyğəmbər evladın hey misal çəkir, Görəsən, nişanə tük belimdədir? Mənə Allah deyil, Anam qarğayıb, Halal çörəyini qazan söyləyib. Bu söz doğulandan hey dilindədir, Görən, qulağına yazan söyləyib.? Mənə Allah

Bir çələngsən (bir xanım şairə dostuma həsr eləmişəm) Üzüyünün zümrüd qaşı, Parıldayır gözü, qaşı, Nə özgəyəm, nə də naşı, Bir xanımsan, bir ürəksən, Gül, çiçəksən, bir çələngsən. Olmusan başımın tacı, Sənsən qəlbimin əlacı, Niyə baxırsan qıyqacı, Bir xanımsan, bir mələksən, Gül, çiçəksən,

SƏNSƏN Həsrətin odlara qaladı məni, İntizar gözümün yağışı sənsən. Telimə un kimi ələdin dəni, Ömrümün vədəsiz şərt qışı sənsən. Bu necə yazıdı, bu necə qədər, Qəlbimdə yurd salıb, elə qəm, kədər, Mən sevim, sevməyim - hədərmiş, hədər, Vüsalla həsrətin vuruşu sənsən. Qəlbimi göynədir, hey

Dərya Qılıc (Qılıcova Nailə Bahadır qızı) 31.12.1958-ci ildə Sumqayıt şəhərində, ziyalı ailəsində anadan olub.1985-ci ildən A.S.Puşkin adına Tovuz şəhər orta məktəbində müəllimə işləyib.Ailəlidir. Dərya Qılıc "Qəmli səadət" "Cəhənnəmə gedən yol" " Bir qapılı iki məhəllə" " Tale yolları" " İtkin

Şair-jurnalist, yazıçı-publisist Qüdrət Minhacoğlu (Qüdrət Minhac oğlu Hüseynov) 1958-ci il fevralın 26-da Quba rayonunun Amsar kəndində doğulub. Əmək fəaliyyətinə müəllim kimi başlayıb. Quba şəhər 2 saylı və Ərməki kənd orta məktəblərində, Quba Rayon Gənc Texniklər Stansiyasında işləyib, eyni

Şairlik saf qəlbin güzgüsü, aynasıdır. O qəlbin ki, onda mərhəmət, ədalət, kövrəklik, məhəbbət yuva salıb. O ürəyin könül quşu, ürəklərə qonur, bülbül axtardığı gülün budağında fəğan edir, saf eşqin sərrafına çevrilir. Bu mərhəmətli qəlb həmişə axtarışda, görmək istədiyi dünyanı qəlb dolusu poetik

TƏBRİK EDİRİK!.. [i]Bu gün mehriban həmkarımız, istedadlı qələm dostumuz, çox hörmətli Sona xanım Abbasəliqızının Ad günüdür. [i]Sona xanım İsmayılova - 20 oktyabr 1961-ci ildə Qərbi Azərbaycanda Göyçə mahalında ziyalı ailəsində doğulub, dünyaya göz açıb. Elə Göyçə mahalında da böyüyüb

Bir dəli ceyrandır çıxıb qarşıma, İpə-sapa yatmır, öldürür məni. Siyah kipriklərə qələm qaşına, Baxdıqca alovu yandırır məni.

MÜQƏDDƏS OCAĞIN KÖZÜYƏM, ANA! Sən coşub-çağlayan dağ şəlaləsi, Mən o şəlalənin səsiyəm, Ana! Sən uca zirvənin büllur çeşməsi, Mənsə, o çeşmənin gözüyəm, Ana! İlk kəlməm, ilk sözüm anam- birincim, Mənə həyat verən nəşəm, sevincim, Qiymətli xəzinəm, Firuzəm, incim, "Talıbxan nanı"nın duzuyam, Ana!

ÜRƏK NECƏ DÖZSÜN BU AYRILIĞA? Yadıma yurdumun dağları düşür, Həsrətdən quruyan bağları düşür, Gənclik illərimin çağları düşür, Ürək necə dözsün bu ayrılığa? Xəyalımda canlanır o gözəl aləm, Ürəyimdə kədər, gözlərimdə qəm, Başımda fırlanır, bütün bu aləm, Ürək necə dözsün bu ayrılığa? Ağdam,

And içmişəm Sənədək həyatım tamam boş idi, Ani baxışınla çaldın qəlbimi. Bu könül sinəmdən dönən deyildi, Bilmirəm sən necə çaldın qəlbimi. Sənə and içmişəm bir inam kimi, Özümü bir daha yoxlayacağam. Arı çiçəklərdən bal yığan kimi, Mən sənin sevgini toplayacağam. Sənə inanıram Allahım

Ana Gecələri yatmayaraq analar, Hər əzaba qatlaşıbdır həyatda. Doğru söyləmişlər bizim babalar, Cənnət anaların ayağı altda. İndi dərk edirəm mən yavaş-yavaş, Analar müqəddəs olur dünyada. Ananın önündə əyilən hər baş, Ən yüksək zirvəyə çatır dünyada. Ana əziyyəti, ana zəhməti, Nə ölçü, nə də

Rövşən Gəncəli (Yusifov Rövşən Məmməd oğlu) 05 iyun 1956-cı ildə qədim Borçalı mahalında - indiki Gürcüstan Respublikasının Marneuli rayonundakı Təzəkənd kəndində anadan olub. 1973-cü ildə Təzəkənd orta məktəbini bitirib. 14.11 1974-cü ildən 18.11.1976–cı ilə qədər həribi xidmətdə olub. 1978–ci

Dünya Dərd böyükdü bölmək olmur, Heç ölənlə ölmək olmur. Son gününü bilmək olmur, Kim doymuşdur səndən dunya. Çox şahları yola saldın, Əzizlərimi bir - bir aldın. Dar günümdə harda qaldın, Nə baxirsan gendən dünya. Yığdığını kim apara , Ov edəni etmə qurban. Bitməyibdi əhdi peyman, Dözümümü alma

Borçalım mənim Vətəndir can verib məni yaşadan. Nurlu şöləsiylə könüllər açan. Laləsi -nərgizi min ətir saçan. Çiçəklər bitirən borçalim mənim. Ad salib dünyaya şan -şöhrətiylə. Üz tutub tanriya haqq -hörmətiylə. Əbədi pay verib məhəbbətiylə. Nəsillər gətirən borçalim mənim. Axtardim dünyani