Aynur Nəbili - URUS DİLİ - Siravi əsgər Anar Süleymanzadə dəfələrlə kəşfiyyata getmişdi. Çox dəyərli məlumatlar da gətirmişdi. Amma bugünkü kəşfiyyat bir başqa cür idi; çox məsuliyyətli idi. Anar bu gun “dil” gətirməli idi. Həm də o, bu kəşfiyyata tək getmirdi. Onun yoldaşı bir urus idi. Üzünə

"İnsanlar, Ürəyimə dəyməyin!.." Sədi Yaradanquluya xitabən. İstemirem azar-derdden danışım, Qəm-qüsseden alov alım alışım. Son zamanlar yaman kövrek olmuşam, Gelin menim ureyime deymeyin.

2020-ci il martın 21-də fəaliyyətə başlamasının 5 illiyini qeyd edəcək "ZİRVƏ" İnformasiya Mərkəzi - ZiM.Az saytının yaranmasının 5 ilinin tamam olması münasibətiylə "ƏN YAXŞI RÜBAİLƏR" adlı yeni yaradıcılıq müsabiqəsi elan edir. Müsabiqəyə göndəriləcək rübailər saytda dərc olunacaq, oxucu

Çilənsin qəlbinə günəşin nuru, Alnın açıq olsun saf sudan duru, Həyatda əbədi yoldaşın olsun, İnsanlıq siması, insan qüruru. *** Məhəbbət saf olsun əzəldən gərək, Əhdi-peymanını danmasın ürək, Ey mənim həyata atılan dostum, Parlasın qəlbində sevgi günəş tək. *** Çılğın məhəbbəti səndən

BƏSİRƏT GÖZLƏRİN BAĞLANIBSA BİNADAN, NƏFSİN DOYMAYACAQ NƏ MEYDƏN, NƏ ZİNADAN. FƏQƏT, GÜN GƏLƏCƏK, ÇƏKƏCƏKSƏN KÖÇÜNÜ, QOYMAĞA MİZANA DE, NƏYİN VAR, EY NADAN?! ***** HAQQIN DƏRGAHINA GETSƏN BOŞ QABIN İLƏ , BAŞ - BAŞA QALARSAN ORDA ƏZABIN İLƏ . ÜZÜNDƏN QARANI, SAĞ İKƏN ,SAVABLA

Alışıb ürəyim, odda, dayanmaz, Ürəyi daş olsan heç od da yanmaz. O qədər dərd edib, qəm edib könül, Pərvanə də olsa o, odda yanmaz.

Tahirə İlyasqızı 1965-ci ildə qədim Başkeçiddə -indiki Gürcüstanın Dmanisi rayonunda anadan olub. Dmanisidəki 2-li Azərbaycan orta məktəbini bitirib. Subaydır. Şeirləri müxtəlif mətbuat orqanlarında və "Zirvə" Poeziya antologiyasında çap olunub. Aşağıda dəyərli oxucularımıza Tahirə xanımın bir

Surxay Hatəm Mövlamverdi, 1966-ci ildə Şamaxı şəhərində anadan olub. 1985-ci ildə Jurnalist Sənətkarlığı İnstitutunu, daha sonra isə 1990-ci ildə Bilik Cəmiyyəti Express Universitetini bitirmişdir. “Həsrətinlə oyanan nəğmələr” kitabının müəllifidir. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin

*** Ol şair könlümün ilham pərisi, Qələmim eşqinlə yazıb yaratsın. Min tərif söyləyib qara gözünə, Adını yerlərdən göyə ucaltsın. Şeirimdə sən ol qəzəlimdə sən, Əvvəlimdə sən ol, əzəlimdə sən. Sən əgər yolumu gözlə söyləsən, Ürəyim sevdanı min il yaşatsın. Səni heca-heca şeirə düzüm, Yoluna

Məni o yar salıb dərdə Qəzəllərdə şeirlərdə Gül əkdiyi sətirlərdə İndi tikan bitir şair Onnan xəbər gətir şair Onun kimi biri gülsə Biri getsə biri gəlsə Yardan ötrü yeri gəlsə Qələmini itir şair Onnan xəbər gətir şair Şirin dili şirin sözü Hədsiz darıxmışam düzü Görən orda gülür üzü Danış

Pərixanım Mikayılqlzı = Bakl şəhərində anadan olub. İlk təhsilini Bakıdakı 173 saylı orta məktəbdə alıb, sonra 30 nömrəli məktəbdə davam etdirib. Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin mədəni-maarif fakültəsini bitirib. Ədəbiyyata olan həvəsi onu BDU-nin jurnalistika fakultəsinə

Çinarların düzülübdür, qatar-qatar yol boyunca, Bu Süleyman bulağıdır, saf suyundan iç doyunca. Girəcəkdə Şəhid oğlun heykəlləşib dönüb tunca, Çox-çox ağır sınaqlara meydan mahalım Qaraçöp, İgidlərə, ərənlərə ünvan mahalım Qaraçöp. İnsanların etibarlı, qədirbilən, Hətəmtaydı, Obaların

Borçalımın torpağıdı bu yerlər ! Ayağ Qarayazı, başı Başkeçid, Başkeçid baş qapı – Turana keçid, Çəmənlər, çeşmələr növ, çeşid-çeşid, Borçalımın torpağıdı bu yerlər ! *** Bu torpağ mənimki, mərkəzi Sarvan, Sarvandan yol salmış dünyaya karvan, Qaraçöp, Bolnisim, o yan İrəvan, Borçalımın torpağıdı

Borçalım dayanıb, öz yerindədi ! Sənəti yaşadan sənətkardı, şah, Yaşadı, yaratdı, yandı Xan Əmrah, Xındı da, Əhməd də, Məmməd də vallah, Kamandar yaşayır, saz yerindədi ! Qaravəlli, bayatılar, nağıllar, Qıfılbənd, hekayə, həm havacatlar, Sinəsində salnaməydi dastanlar, Saraclı ölməzdi, söz

GECİKMİŞ SEVGİ ETİRAFI Könül HİDAYƏTQIZI Yuxuma girmisən gelib bu gece, Arzumu, vusalmi bilmişem seni?

Tutam əllərindən bərk bərk yapışam.Alam dərd əlindən qoparam səni.Qurtaram həyatın sərt caynagından.Qoruyam hər dərdi bəladan səni. Qoparam sacına düşən ag dəni.Siləm gözlərindən qəmi,kədəri.Yox edəm cöhrənə cökən kölgəni.Alam bu dünyadan götürəm səni. Körpə uşag kimi sıxam köksümə.Dərdinin

İmran Qasımovun dramaturgiyasında insan amili. Sənin dramaturgiyanda qaldırılan məsələlər müasir adamların, zamanın problemləri olub qəhrəmanların simasında böyük tarixə vəsiqə almışdır. Sən hər barədə öz dövrünün vətəndaşısan, həqiqət, xeyirxahlıq, gözəllik, məhəbbət, ölüm, harmoniya kimi

Quliyev Sultan Ağa oğlu 1930-cu ilin may ayında Ordubad ra­­yonunun Tivi kəndində yoxsul kəndli ailəsində anadan olub. Ailəsi çox kasıb olub. Acılı-şirinli günlər yaşayıblar. Ailəsi ata, ana iki bacı və bir qardaşdan ibarət olub. 1938-ci ildə Tivi kənd 7 illik məktəbinin 1-ci sinfinə daxil olub.

Sənin qoynunda, göz açdım dünyaya, Torpağına, daşına, qurban Başkeçid. Sənsən mənim elim-obam,yurd-yuvam, Yurduna yuvana qurban Başkeçid.

8-ci sinifdə oxuyanda artıq hiss etdim ki, Zozunu sevirəm. Ancaq Zozunun bundan xeberi yox idı,heç mene ehemiyyet bele vermirdi. Zozu günü-günden ete-qana dolurdu.,Sarı saçları vardı,ortadan ten ayırdığı ağ bantlı qoşa hörükleri onu daha da cazibedar gösterirdi.Belke de bu,mene ele gelirdi,eslinde