Qaytar ümidimi yanına gəlım... Bu uzaq səfərin sonu bıtməyib, Bu yol ayağımı hec incitməyib, Bu yasıl budaqda bülbül ötməyib, Hələ yetisməyib murada əlım, Qaytar ümidimi yanına gəlım. İllər soraq verir payizdan, qısdan, Bosalan buluddan, yağan yağısdan, Axı silınərmı ömür yaddasdan, Üzü parlaq

Sən ey Odlar Yurdunun böyük fəxri, vüqarı, Uzanır zirvələrə yeni həyat yolları, Borçalıtək elin var yaşadır arzuları, Ölməz xalqın istəyi, istəyinlə qoşadı! Bil ki, səni sevənlər səninlə baş-başadır! Sönməz Ay işığı var, ümmanlı baxışında, Min bir məna yaşayır, baharında qışında, Yeni həyat eşqi

*** Məni unutmağı çox asan bilmə, Adamın canına hopan biriyəm. Elə yapışaram ürəyə, qəlbə, Qoparsan yeriylə qopan biriyəm. Qoparsan qəlbində qopar, sökülər, Mənim hissəm olub yapışar mənə. Gözümə baxmasan gözün tökülər, Agrıdan ürəyin tökülər yenə. Mən eşqi havatək udan biriyəm, Su tək, çörək

ATA Ya körpə, ya hakim övlad, gözündə Bəşərdə ən böyük varlıqdı, ATA. Gedib, görünməsə O, Yer üzündə, Dünyanı kiçildən darlıqdı, ATA. Övladla heç zaman açmadan üzün, Pərdəni, izzəti gözlədər, ATA. Ana şirin dillə istətsə özün, Sevgini içində gizlədər, ATA. Nisgil hücum çəksə çətin ki, gülə Edib

ŞƏHİD BACISIYAM Vətənləşıb qəlbimin ayparası, Ağarıbdı gözlərimin qarası. Ürəyimdə göynər qardaş yarası, ŞƏHİD BACISIYAM MƏN.! Çoxdan qaçıb qisasımın yuxusu, Yoxdu canda daha ölüm qorxusu. Ümidimə hopub qardaş qoxusu, ŞƏHİD BACISIYAM MƏN.! Qeyrət olub əzəl gündən yarağım, Ümid qələm, hünər yolu

Borçalımın torpağıdı bu yerlər ! Ayağ Qarayazı, başı Başkeçid, Başkeçid baş qapı – Turana keçid, Çəmənlər, çeşmələr növ, çeşid-çeşid, Borçalımın torpağıdı bu yerlər ! *** Bu torpağ mənimki, mərkəzi Sarvan, Sarvandan yol salmış dünyaya karvan, Qaraçöp, Bolnisim, o yan İrəvan, Borçalımın torpağıdı

*** O Məğribdən, bu Məşriqə, Bəs eyləmir mən aşiqə. Vurulmuşam bu dünyaya, Necə ki, aşiq məşuqə. *** Boş dünyadı, müvəqqəti, Burda gəzmə o cənnəti. Orda mey yox, meyxanə yox, Nuş eyləmək olmaz qəti. *** Bu dünyanın dərdi məndə, Dərdin danış dərdiməndə. Ürəyimə xal düşübdü, Dərd

Yusif Çoban oglu 1955 ci ildə Gürcüstanın Marneuli rayonunun Araflı kəndində anadan olmuşam 1972-1973 ci ildə Sadaxlı orta məktəbi bitirib hərbi xidmətə getmişəm hərbi xidmətdən sonra Bakıya gedib peşə məktəbinə daxil olub radyo-tele mexanik senetinə yiyələnib geri doğma kəndimə gəlib Tbilisi

Aygün Aslan qızı Ayvazova - 1980-ci il oktyabrın 4-də qədim Borçalı mahalında, indiki Gürcüstanın Marneuli rayonundakı Sadaxlı elinin Təzəkənd kəndində anadan olub. 1987-ci ildə doğma kəndlərindəki orta məktəbin I sinfinə gedib. 1997-ci ildə qonşu Sadaxlı kəndindəki 2 nömrəli orta məktəbi

Şair, tərcüməçi Elxan Zal Qaraxanlı 26 İyun 1961-ci ildə Tovuzun Qaraxanlı kəndində doğulub. 1983-cü ildə Azərbaycan Politexnik İnstitutunun “Mexanika” fakültəsini bitirib. “Türk əsrinin türküləri”, “Tarqovı peyzajı” adl şeir kitabları nəşr edilib. Mahmud Kaşqari adına Uluslararası Fondun sədri,

Əvvəllər adıma canım deyərdin, İndi yanımdan da saymaz keçirsən. De görüm dərdin nə, özüm də bilim, Sən günəş yanından ayaz keçirsən. Bilmirəm arada nələr baş verir, Heyrətdən qanımı dondurmuşam mən, Elə bil, a canım, isti aş verib, Dilini, ağzını yandırmışam mən. Keçirsən yanımdan

Mən Düşmənə baxışım iti oxdu, ox, Gərək bu yöndə də vaxt ayıram mən. Haqsıza deməyə sözüm çoxdu çox, Haqqın hüzurunda haqq lalıyam mən. Canıma hopana can deyərəm can, Şanlı gecəni də dan bilərəm, dan, Mərd dostun yolunda qan verərəm, qan, Sanmasın pak qanı laxtalıyam mən. Demirəm qızılam,

Zaman vəhşiləşib, yoxsa insanlar? Bəlkə vəhşi sözü yaraşmır bizə? Nədən xəbər verir tökülən qanlar? Fitnə addımbaşı çıxıbdır dizə. Qadın qətliamın durdurun daha!!! İnsan deyilmidir o yol süpürən? Adi bir əşyanı alarkən baha Ucuz tutularmı insan oğlunu İşıqlı dünyaya sevib gətirən? Yollara iz saldı

Turan Tək bir canda ruhdur Turan, Köksumdəki odur vuran, Eyy Turanı bana soran Bitməyən umudumdur o! İlk arzum,tək yurdumdur o! Babalarimın arzusu, Kəlmələrimin mövzusu, Qorxutmaz gözumü pusu Ən müqəddəs andimdır o! İlk eşqim,tək yurdumdur o! Xəyalımdir qurd baxışlı Yollari eniş-yoxuşlu, Düsmanları

Səbrimin kasası dolana qədər Qəlbimdə, gözümdə yer boşalıbdi. Sonuncu ümidim ölənə qədər Qəlbimin yerində bir daş qalıbdi. Özümü sevdirə bilmirəm, gülüm! İnsanlar dildəki bəzəyə baxır. Bəlkə də xoşuna gəlmirəm, gülüm! İndi hansı gözlər ürəyə baxır? Mən uşaq kimiyəm, tezcə küsürəm. Sən mənim

Vətənim Vətənin dərdlərin görüb, Dərd dediyim boş işlərə Deyinməyə utanıram! Ölənləri,itənləri, Küçələrdə yatanları , Yoxsulların varın görüb Hər məclisə yeni paltar Geyinməyə utanıram. Adı dağdan ağır gələn Şəhidin cəsarətini, Ahı dağı-daşı dələn Anaların həsrətini, Ürəyində bütöv elin

Dilarə Süleyman Zahidqızı 1982 -ci il 24 apreldə Ucar rayonu Məlikballı kəndində anadan olmuşdur. ADPU-nun Filologiya fakultəsini bitirib.İlk şeirləri 2003-cü ildə "And"və "Sərbəst düşüncə"qəzetlərində çap olunub."Ədəbi körpü"dərgisində,"Zirvə"antologiyalarında,"Türk dünyası şeir

Yarpaqtək titrəyir şamın şöləsi, Pərvanə aşiqin odur qibləsi, Nədəndir onlarda daha güclüdür, Yaşamaq eşqindən yanmaq həvəsi? Bacarsan nəfsinin cilovunu çək, Adəm övladısan yaşa adamtək. Sevgiyə qucaq aç, sevgidi həyat, Ölümü gözləmə özü gələcək. Uyma şöləsinə, hər parlayan zər olmur. Zər

Ötən dərd söylədi:- nədir toy- büsat? Qəmli yaddaşını, kim dedi, qır at? Dedim ki, can üzdün acı xatirə Söylədi: - yalqızam mənə dost yarat. ****** Qəm polad bədəni üzülən edir, Gözdən acı yaşı süzülən edir. Nə qədən qaçsaq da onun əlindən Son gediş cərgəyə düzülən edir. ****** Nə vaxt ki, açılır