Nadana dünyanın varı şirindi, Xəstəyə dağların qarı şirindi. İnçimə, yaxşınnın acı sözündən, Arı caladısa balı şirindi. Bu şanı bağrıma arı hörübdü, Gönlümün sevgili yarı hörübdü. Eşqimin möhürlü pətəyinə bax, Doldurub, yar sevda balı, hörübdü. "Yar" dediyim məndən icrə ay Allah, Bilməmişəm,

Tənha yolçuyam mən,yollarım çətin. Yollarda bərkiyib,olmuşam mətin. Qanad aldım yenə dəcəl küləkdən, Başına dolandım bu məmləkətin. *** Yaxşı söz dərmandır,söz var həkimdir, Sözlə bilmək olur,bu insan kimdir. Qürbət bir ölkədə,uzaqda olsam, Bir kəlmə doğma söz təbərikimdir. ***

Ətir-ətir bu yan çiçək, o yan gül, Nəyə lazım bəbəyimi oyan gül. Dünyamızın dərdi-səri az deyil, Bu qəflətdən bir anlığa, oyan gül. Qarşımızda yüz gərdik var, yüz yal var, Yüz şərbət var, yüz zəhər var, yüz yal var. İgid deyil, basdığını kəsəcək, Müxənnətdi, müxənnətə yüz yalvar. Bir kotana qayış

Yaralı könlümü aman incidir, Səngimir ağrısı yaman incidir. Təbibi tapılmır, dəvası yoxdur, Yaram yaşadığı zaman incidir. Sorğu-sual edir həyat, dərsindən, Silləni üzümə vurur tərsindən. Səbrin ilmələri tərs-tərs çözülür, Ürək nalə çəkir, yanar közündən. Baxıram aynada əksimə hərdən, Diksinib

Kəhrabalar düzülübdü rəngi sarı, O salxımlar əl eyləyir bizə sarı. Ayırmayın məni doğma ellərimdən, Çox incitmə, gəl yaramı asta sarı. * * * Möhtac qalmaz tox olarsa göz, ələ, Könül sevən o gözələ göz elə. Əsli-kökü bilinməsə gözəlin, Gəl inanma hər sürməli gözələ. * * * Səhvim olsa, unut, etmə

Məmməd Abbas oğlu Abdullayev 1970-ci ildə - Ulu Borçalımızın qədim Baş­ke­çid elində - indiki Gürcüstanın Dmanisi rayonundakı Qızılkilsə kəndində dünyaya göz açıb. 1987-ci ildə orta mək­təbi, 1992-ci ildə Azərbaycan Dövlət İnşaat Mühəndisləri Uni­ver­sitetini bitirib. Hazırda “Azərsu” Açıq

Vətənsiz tam deyil, ancaq yarısan... Kədərin dostusan, qəmin yarısan. Aləm bir-birinə dəyib qarışıb, Hünərdi oğuldan, qızdan yarısan! Insanlar dəyişdi, zəmanə qaldı. Ötdü, keçdi illər, zaman nə qaldı? Bu qədər həsrətə qarqış eylədim, Yenə görüşümüz zamana qaldı. Çalışıram söz deməyim havayı,

Göyçə göl görünsə,gözü güldürər, Sədəfli saz dinsə,sözü güldürər, Haramsa,tüstüsü qaşlı-qabaqlı, Halal ocaq odu-közü güldürər. Çoxaldıqca məşədilər,hacılar, Ögeyləşir doğma qardaş-bacılar, Şirin vədlər qulağında millətin, Tüğyan edir həyatında acılar. Mollamız qoparıb min haray-həşir Qətli savab

Səni yaxşı bilənmədim heç zaman, Sənlə birgə gülənmədim heç zaman. Anlamadım canavarsan, ya quzu, Bir qərara gələnmədin heç zaman. Ali savad alan elə gəlin var, Evdəki qarını yaşıdı sanar. Ədəbdən-əkandan olmaz xəbəri, Əri də susmağa eyləyər vardar. Qadın gözəlliyi bəzəklə deyil, Nə lazım

Rübailər Kimin ki, düşməyib dilindən Allah, Həmişə tutubdur əlindən Allah. Qəlbi din-imanlı, nurlu bəndəni, Saxlayıb odundan, selindən Allah! Özünü öyənlər nadanlardı, bil, Onlara ömründə salmaram meyil. Gurultuyla axan kiçik bir çayın, Suyu Kür çayına bərabər deyil! Qürbətdə olanlar bizə

Mey içdim, dağıldı qəmim-qəhərim, Bir idi, beş oldu artdı hünərim. Mən Ömər Xəyyam sevəndən bəri, Baxdım öz-özünə gəlir zəfərim. Meylə söhbət etdim dünən başabaş, Dedim ki, intizar salıb başa daş. Dedi qəmi yıxmaq mənim işimdir, Sən bacar bir azca mənə yaxınlaş.

2020-ci il martın 21-də fəaliyyətə başlamasının 5 illiyini qeyd edəcək "ZİRVƏ" İnformasiya Mərkəzi - ZiM.Az saytının yaranmasının 5 ilinin tamam olması münasibətiylə "ƏN YAXŞI RÜBAİLƏR" adlı yeni yaradıcılıq müsabiqəsi elan edir. Müsabiqəyə göndəriləcək rübailər saytda dərc olunacaq, oxucu

Çilənsin qəlbinə günəşin nuru, Alnın açıq olsun saf sudan duru, Həyatda əbədi yoldaşın olsun, İnsanlıq siması, insan qüruru. *** Məhəbbət saf olsun əzəldən gərək, Əhdi-peymanını danmasın ürək, Ey mənim həyata atılan dostum, Parlasın qəlbində sevgi günəş tək. *** Çılğın məhəbbəti səndən

SALAMLAR SƏƏDİ LƏLƏ.. nəhayət işləmək üçün özümdə bir az güc tapdım... üzürlü sayın beynim tez yorulur... *** Göyçay bağlarında, nar gilə-gilə, Könülümü oxşayır, yar gülə-gülə. Saqi, iki badə, bir kuzə göndər, Göyçay gözəlinə, adı Nargilə . *** Saqi bəsimdirmi, açılır səhər,

*** Mеyvəni kal vaxtı qopartmaz bağban, Yalnız yеtişəndə dərər ağacdan. Atalar dеyib ki, gözü qızanda, Dəymişi kalından sеçənməz nadan. *** Bəxt nərd zərləridir, anlasan əgər, Hər kəsin payına bir cürə düşər. Şеş qoşa istərsən atdığın zaman, Fələk əvəzində iki-bir vеrər. ***

*** Əzizdir torpağı, Vətənin daşı, Bilinmir ayağı, - Vətənin başı, Sədi, qorusaydıq bütöv Vətəni!... Qəhrəman olardı hər vətəndaşı. *** Önündə baş əyim, çöküm diz üstə, Düşüm ayağına, düşüm üz üstə, Qaldır qədəmini, Ana, ay Ana! Öpüb ayağını qoyum göz üstə. *** Səs salma,

BƏSİRƏT GÖZLƏRİN BAĞLANIBSA BİNADAN, NƏFSİN DOYMAYACAQ NƏ MEYDƏN, NƏ ZİNADAN. FƏQƏT, GÜN GƏLƏCƏK, ÇƏKƏCƏKSƏN KÖÇÜNÜ, QOYMAĞA MİZANA DE, NƏYİN VAR, EY NADAN?! ***** HAQQIN DƏRGAHINA GETSƏN BOŞ QABIN İLƏ , BAŞ - BAŞA QALARSAN ORDA ƏZABIN İLƏ . ÜZÜNDƏN QARANI, SAĞ İKƏN ,SAVABLA

Alışıb ürəyim, odda, dayanmaz, Ürəyi daş olsan heç od da yanmaz. O qədər dərd edib, qəm edib könül, Pərvanə də olsa o, odda yanmaz.