ELNURƏ AĞAZADƏ: ZƏFƏRİN İNTİQAMI (Hekayə)

Kənd güllə səsinə alışmışdı.Düşmənlə sərhəd olan kiçik kəndin sakinləri öz-ata baba yurdlarında azərbaycam əsgərinə güvənərək sakit firavan yaşayırdılar.Lazım gəldikdə özləridə əsgərlərlə bərabər yurdlarını namərd gülləsindən qoruyurdular.Lakin xain xislətli düşmən çox zaman atəşkəsi pozur qurban almadan həyət bacaya ziyan vurmadan rahat olmurdu.

Zəfərin ata yurdu idi bu kənd. Bu kənddə böyüyüb boya başa çatmışdı.Qohumları dostları tanışları sevdikləri bu kənd sakinləri idi.Atası iki qardaşı vətənə xidmət uğrunda şəhid olaraq kənd məzarlığında dəfn olmuşdu.Zəfər daima intiqam eşqyilə yaşayıdı. Bu məqsədə hələ kiçik yaşlarında belə xidmətdə olan əsgərlərə kömək edərdi.Vətən sevgisi üçün kiçik yaşlarındabitirməmiş sgər getdi.Qələbə sorağıyla qayıdıb nişanlısı ilə ailə qurmaq arzusundaydı. Kiçik yaşlarında qonşu qızı Selcaa könül vermişdi.Əsgərliyə getməmişdən anası nişan taxdı Selcana. Amma düşmənin xain gülləsi ayaq sümüyünü dəldiyi üçün xəstə yatırdı. Xəstəxanada belə qalmaq istəməyən Zəfər tez xidmətə qayıtmaq istəyirdi. Lakin ayağı sağalmırdı.İndi də ev şəraitində malicə alırdı.Hər güllə səsinə sifət cizgiləri ilə reaksiya verirdi.
Yaz yağışı yağırdı.Pencərədən baxdıqca xəyallar keçmiş iz salırdı sa güllə səsləri ayırıb. Otaqdakı rəsm çərçivələrində atası və iki qardaşlarının şəkillərinə baxaraq gözləri doldu.Anasın otağa daxil olduğunu görcək gözlərin sildi.

-Ana yenə atırlar
-Eh ay bala bu naxələflərin güllə atmadığı günlər varki.Gecə Alı kişinin oğlunun həyətinə güllə talan edib.pəncərə qırağında oturan arvadın qolunu güllə dəlib. –stulda oğluyla üzbəüz əyləşdi.
-Namərdlər. Sərhəddə yaşayırıq elə bilirlərki güllədən qorxub qaçacağıq.Ay siz öləsiz. Bircə ayğa qalxa bilsəydim.-əlinə ayağına işarə edərək –Ay bala atan qardaşın bu namərdlərin qurbanı olmadılarmı. Məni yaşadan sənsən.Sənidə fələk alsa mən heç yaşarmıyam.-ağlayaraq gözlərini sildi.
-Ana-vətən sevgisi bütün sevgilərdən üstündür.Atamın qardaşlarımın qurban olduğu vətənə mənim canım fəda olsun.-Zəfər məğrurluqla əlini sinəsinə söylədi.
-Ay bala könüllü əsgər getdin. Ayağını şikəst ediblər bu namərdlər. Sənin nişanlın var.Atandan tüfəng qardaşlarından papaq şinel yadigar qaldı. Mənm evimin işığını sənə tapşırıblar.
-Ana dünyaya oğul gətirdinsə onu şəhid kimi gör.Anası ayağa qalxaraq
-hara gedirsən
-Alı kişinin gəlninə dəyməyə.
gözü yaşlı otaqdan çıxdı.Zəfər yenə öz düşüncələri ilə tək qaldı.Selcanın həyətdə səsini eşitdikdə pəncərədən boylandı.Selcan anası ilə görüşüb onu yola saldıqdan sonra iti addımlarla eyvana qalxır.Otağa girər girməz onun qarşısında təzim edərək şeir söyləyir.onunla yanaşı oturur.
-Hava necədir Selcan yağış yağır eləmi
-Gözəl yağış yağır
-Yadındadır Selcan bizim görüş yerimiz kəndin arxasında o gözəl söyüd ağacı yağış zamanı bizi necə qoruyardı.
-Eh Zəfər eh əzizim o ağac yoxdur artıq
-Necə yoxdur nə danışırsan kəsiblərmi
-Yox əzizim keçən yayda ermənilərin atdığı qumbara ilə yerlə yeksan ediblər.
-Sən nə danışırsan
-Sakit ol əzizim
Bu zaman həyətdən səs gəldi.Selcan həyətdən boylanaraq –Səidədir-onu qarşılayaraq otağa gətirdi.
-Ay şeytan səni xoş gördük-Zəfər gülümsədi.Səidəni qucaqlayıb üzündənöpdü.
-Yaxşıyam Zəfər əmi sən necəsən
-Ay şeytan sən tək gəlmisən o qədər yolu-narahatlıqla soruşdi.
-Hə tək gəlib –Selcan onun yerinə söyləyərək saçını sığalladı.
-Uşağa evdən tək çıxmağa necə icazə veriblər.Namərdlər uşaq qoca bilmir.Allah etməsin güllə zad dəyər.
-Mən qorxmuram.Onlar güllə atsa mən daş ataram.-Səidə əlini qalxızdı.ikisdə güldülər.
Zəfər sən bir görsən necə gözəl rəqs öyrənib.
-İndi oynamıram utanıram.Sizin toyunuzda oynayacağam-əliylə üzünü örtdü.Səidə oynamağa onlar əl çalırlar.
-Mən daha gedim anam axtarar-Zəfər qalxmaq istəsədə bacarmadı.
-Sən nə edirsən.Narahat olma.Düz həyətlərinə qədər aparacağam.-Selcn onu yerinə rahatlayır.
-Sənidə qorumaq lazımdır yoxsa yox.
-OlmazZəfər Qətiyyən razı olmaram.Yenicə əməliyyatdan çıxmısan.Sağ salamat aparacam.evlərinə.Artıq gecdir.Səndə darıxma.İndi Şəfiqə xalada gələcək.sağollaşıraq otaqdan çıxırlar.Bir nçə dəqiqə keçəməiş güllə səsləri eşidilir.Səidə və Selcanını qışqırı q səslərini eşdilirZəfər cəldd hərəkətlə pencərədən boylandı.Qışqıraraq ayağa qalxmaq istədikdə başı gicəllənir.Özünü toplayıb axsaya axsaya evdən tüfəng götürüb həyətə düşür.Səidə və Selcanın huşsuz halda al qan içində darvaza önündə sətilmişdi.Onların başı üstə var güclə ağladı.Ayağa qalxaraq-alçaqlar şərəfsizlər Yurdumu taladınız Atamı qardaşılarımı dostlarımı öldürdünüz.Yurdun toyun talana dönsün.Mən qalibəm mən zəfərəm.Zəfər mənimdir üzünü erməni sərhədinə çevirib güllələrini boşaldır.Bu zaman düşmən mövqeyindən gələn güllələr onu yerə sərir.Anası qonşular qışqıraraq onıara tərəf gəlir.Anası saçlıarın yolaraq nalə edib onları oxşayr.Örpəyini onların üzərinə səriri.Ayağa qalxaraq-Ey vətən sənə qurban gedən övladım olsun.Vətən başın sağ olsun.Oğlum qızım sənə qurban olsun.Sən yaşaki şəhidimin ruhu şad olsun-deyərək hönkürdü.

.