Xanəmir Telmanoğlunun ŞEİRLƏRİ

Xanəmir Telmanoğlunun ŞEİRLƏRİ ey usta


ey dili qafil fil faili məchul fani f....


usta

ustranda tilişək nə şübhələr oyadır

usta

ilişək kəlmələrin gəlmələrdən yadigar

necə götürdü hürlüyü bu axın xeyirliyə

görərsən dönüb durur başın üstə yad diyar



usta

nə tez adımı dedim indi atlat qəzamı

usta

əzalarım uzaydanmı

heç görmə gözlərimdə sayrışan külüngləri

bir az nəmi himayən bir az sevdası asi

əzəldən sızlayandı andır iliklərim



usta

yox bu gecə düşməklə ay qalmaz ayasından

usta

zoqquldayan əzama ezam olunmuş zaman

sənə belə qıyamam məryəm himayəsində

çünki qiyamət bəhsi keçir qəlbimə daman



usta

ustalıqla talandı andımı danan anım

eyni minvallı haldı başımda qeylü qallar

çəkilsəm yoxluğuma məna kəndir boğazda

ilişəyi çəkilən səs bəsləyən qavallar



usta

davullar vurulduqca boşluq qılıf dəyişir

usta

açınca gözlərimi bitmiş olmasın maya

usta

kimdi məni gözləyən əyyamlar yürüşündə

usta

eləsə al qələmi təzdən alnıma daya



soğanlıq



ey dili qafil fil faili məchul fani f..



şalvarımın balağını bir az çirmədim

hamam olsa duş alıb yaman çimərdim

soğanlığın alağını bitirib gülnaz

soğanlığa girər girməz bir az çöməldim

baxdım hər yan yaşıl başın ərşə dirəyir

bura girsə at da durub sakit kişnəyər



bulud unutduğu yerdi qətrəsi məlhəm

bürkü hava divar ovub suvaq tökəndi

camış olub mən burada görsəydim löhmə

qara deyil yaşıl çalar başımda kəndir

baxdım hər yan yaşıl başını ərşə döşəyir

dağ alçaldır döş əyir

bir qarışqa bir soğanı yaman döşləyir



soğanlıqda kirpi görsən haran qaşınar

burda sünbül bitsə idi laxlayan dişdi

günəş göydən köməyini əsirgəmirsə

leysan töksün dolu vursun

qazanların yuxusunu qaçıran soğan da bişdi

soğan görən gözlərimdən yuxu da qaçdı

baxdım hər yan yaşıl başın ərşə qapdırıb

göyün adı gələn yerdə soğan şax durub



bundan sonra tərs mütənasib



ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d....



museyibin oğlu sevdanın dəlisidi

ara məhlədən ayrılan yol şəhərə açılır

sümbül əfəndi bir möminin daşıdığı addır

yurdu iki yerə ayıran nehrin sularında balıq fəryadı

şerimizin baş köşəsində qürbəti faniliyə hürdürür



baxça söyüd küləş xışıltısı sabah öskürən qoca

işıqla təmasından xəyallar zingildədir

nə olsun əlim toxunur saçımın ağlığına

ağırlığın yer üzünün yaddaş çizməsidir

bundan sonra arif adam əsla gülməz hörmüzə



oğuz babamın ağlı ilişib qalıb canın ölkəsində

içimə çəkdiyim havada davul zurna səsi nə

eşqi dərib qəm sarıyan varlığıma dirənmişəm

bundan sonra hansı adam inanandır kölgəsinə

əl əməyi göz nurundan ötədir can hörüyündəki naxış



köynəyi əynindən çılğın bir azarın bəstəsi

həyat bölən ömür ayıran tale çağlayan nəşə

qədər hakim libasında məni oturtmuş dəngə

məna arayan gözlərim nə var sovurur ərşə

belə məlul ipucları yaxınında partlayır

belə yaxın hürbeçəlik çəkişdirir yaxamı



isa sakit incik üzgün nuh gərnəşir arada

əsasıyla seyrə çıxan musa qısa yol seçir

ta gərək ki yusif çıxıb quyusundan gözüqara

nəfəs arası mahşərlə

quş yuvasına kol seçir

təntidikcə aramızda məsafə boyu zaman

məni səndən səni məndən aralayan qıl seçir



işıq nədi heç kövsərin danan sudan danışma

sabahları peşkəş çəkən göy Rəhmanın cilvəsi

mən üzümü zəmanənin nimçəsində sunulan

bir törənin ləbbeyk çəkən ayrılığındakı həvəsi...

necə yorğun qırğınlarla tamahlatdığın gördüm



seir



ey dövranın naləsindən nəsibin alan diyar..



sırma bəyaz kadifə yaz azğın qəni foye

əsir salamat maya cıxarsa aya minnət

etməyə yoxdur hacət bəs bu necə sədaqət

göstərib də...üstəlik təravət qutsal sünnət



demişdim aya baxan xain xofunda fitnə

gecə cəhalət tula hürüşü səssiz yalan

heca saydığın xilqət kölgəsin cəkib tinə

uca başın cəlalı lalıyar göydə ilan



səsimi cıxarmasam ismim yesir qalacaq

tutanağı göz dikmək tapınağı xaça yad

elə anda təbilini göydən yerə çalacaq...

çəkiləcək içdiyin suyun dadındakı yod



quzğun ağzına baxıb ritmin tutub səhərdən

aşıb hasarı gizli danışacaq qacarla

...zalımın gözlərinin rəhin aldığı kirdən

hönkürtülər təzədən dönər cana azarla...



cumaya cuma cuma



ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d...



!cuma günü göyərçinlə uçdum məscidə

?az qalmışdı göyərçinlə məscidə yürüyərək gedəm

.cuma cuma göyərçinlə uçdum məscidə

,məscid

,azan

,qübbə

,tavan

.minarə hədəm



...azan azan yoldan azan duycaq salatı

-bel sümüyü onurğadan iki tağlandı

!!göyərçinlə cuma cuma uçdum məscidə

,imam təkbir gətirdikcə qiblə ovlandı



cuma günü göyərçinlə məscidə uçdum

sağım solum sıra sıra

sağım solum sırılsıklam şəhrə bədəldi

baxıram namaz sonrası inci dəb pusur

imamın oxuduğu fatihələr dil dəldi


ZiM.Az

.

Muəllif huquqları qorunur.
Məlumatdan istifadə etdikdə istinad mutləqdir.
Rəy yazın: